- odmiennie
- przysłów. od odmienny w zn. 1
Wyglądać, zachowywać się odmiennie od innych.
Słownik języka polskiego . 2013.
odmiennie
Look at other dictionaries:
odmiennie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. odmienny w zn. 1.: Ubierać się odmiennie. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przeciwnie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w przeciwnym kierunku, odwrotnie do siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeciwnie skierowane wektory sił. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wstąpić — pot. Diabeł, szatan, zły duch, bies w kogoś wstąpił, wszedł; złe w kogoś wstąpiło, weszło a) «ktoś został opętany, zniewolony przez moce diabelskie» b) «o kimś, kto nagle zaczął zachowywać się nieobliczalnie, odmiennie niż do tej pory, kto… … Słownik frazeologiczny
wstępować — pot. Diabeł, szatan, zły duch, bies w kogoś wstąpił, wszedł; złe w kogoś wstąpiło, weszło a) «ktoś został opętany, zniewolony przez moce diabelskie» b) «o kimś, kto nagle zaczął zachowywać się nieobliczalnie, odmiennie niż do tej pory, kto… … Słownik frazeologiczny
chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… … Słownik języka polskiego
dublet — m IV, D. u, Ms. dubletecie; lm M. y 1. «drugi identyczny egzemplarz jakiegoś przedmiotu, np. książki» ∆ fiz. Dublet widmowy «w widmie atomu dwie linie położone bardzo blisko siebie i obserwowane za pomocą przyrządów spektralnych o małej zdolności … Słownik języka polskiego
inaczej — 1. «w inny sposób, nie tak (samo); odmiennie» Inaczej pracować. Inaczej się urządzić. Coś wypadło trochę (nieco) inaczej. Ktoś postępuje inaczej niż wszyscy. Sprawa przedstawia się zupełnie (całkiem) inaczej. Zareagował inaczej, niż należało. ◊… … Słownik języka polskiego
przeciwnie — przysłów. od przeciwny 1. «wyraz oznaczający jakiś kontrast; na odwrót, na opak, odwrotnie, odmiennie» Nie schudł przez ten okres, przeciwnie, utył. Lubił gwar, ruch, a ona przeciwnie, lubiła spokój i ciszę. 2. «w odwrotnym kierunku,… … Słownik języka polskiego
bzik — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIb, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek ogarnięty jakąś manią, zachowujący się odmiennie od otoczenia; dziwak, oryginał : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dwóch bzików rozbawiło całą… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dewiant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. dewiantncie; lm M. dewiantnci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba wykazująca zaburzenia psychiczne, zwłaszcza w dziedzinie seksualnej {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
