odnowić

dk VIa, \odnowićwię, \odnowićwisz, \odnowićnów, \odnowićwił, \odnowićwiony - odnawiać ndk I, \odnowićam, \odnowićasz, \odnowićają, \odnowićaj, \odnowićał, \odnowićany

1. «przywrócić czemuś wygląd rzeczy nowej, nie zniszczonej, usunąwszy ślady zniszczenia; odrestaurować, odświeżyć»

Odnowić kożuch, mieszkanie, obraz.

2. «zmienić coś, ulepszyć przez wprowadzenie nowych elementów; zreformować»

Odnowić metody pracy.

Odnowić system handlowy, oświatowy.

3. «podjąć coś na nowo po czasowej przerwie, powrócić do rzeczy dawnej; ponowić, wznowić»

Odnowić działalność.

Odnawiać sojusz, przymierze.

Odnowić znajomość z kimś.

4. częściej ndk «powodować odrodzenie, odmłodzenie, odświeżenie się czegoś»

∆ Odnawiać las «tworzyć młody drzewostan na terenie niegdyś zadrzewionym przez samosiew lub z odrośli oraz przez siew lub sadzenie»

∆ Odnawiać łąki i pastwiska «podnosić plony i jakość paszy na zaniedbanych łąkach i pastwiskach przez wyrównanie ich powierzchni, nawożenie, regulację stosunków wodnych, dodatkowy siew traw itp.»

5. rzad. «wziąć na nowo określoną ilość czegoś; dobrać»

Odnowić zapas węgla, wody, trunków, żywności.

odnowić się - odnawiać się

1. «ulec zmianie, ulepszeniu, reformie»

Język literacki odnawia się w języku potocznym.

2. «zostać podjętym na nowo, przywróconym, ponowionym; wznowić się; wystąpić ponownie; ponowić się, powrócić»

Odnowiła się dawna przyjaźń, znajomość.

Odnowiła mu się choroba zaleczona w dzieciństwie.

3. «powstać na nowo, odrodzić się, zregenerować się»

Przyroda odnawia się wiosną.

przen.

Odnowić się wewnętrznie.

4. rzad. «zostać odnowionym; zostać poddanym renowacji, odbudowie, odświeżeniu»

Miasto odnowiło się po wojnie.