Odpowiedniki leksykalne.
Zapożyczone odpowiedniki wyrazów rodzimych.
Odpowiednikiem kręgosłupa jest u strunowców struna grzbietowa.
Znaleźć najlepszy odpowiednik czegoś.
Słownik języka polskiego . 2013.
odpowiednik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} coś (jakieś zjawisko, pojęcie, przedmiot), rzadziej ktoś będący pod pewnym względem taki sam, podobny do czegoś, kogo innego, najczęściej spełniający tę samą funkcję : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
de- — «pierwszy człon wyrazów złożonych obcego pochodzenia» a) «oznaczający pochodzenie od tego, co określa drugi człon złożenia; odpowiednik polskiego: od , np. dewerbalny» b) «oznaczający odwrotność, przeciwieństwo, zaprzeczenie; pozbawienie,… … Słownik języka polskiego
kwantyfikator — m IV, D. a, Ms. kwantyfikatororze; lm M. y log. «symbol poprzedzający funkcję zdaniową i czytany: dla każdego x (kwantyfikator ogólny odpowiednik potocznego wyrażenia każdy), dla pewnego x (kwantyfikator szczegółowy odpowiednik potocznego… … Słownik języka polskiego
a — {{stl 13}}a I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} litera zaczynająca alfabet; stanowi odpowiednik samogłoski {{/stl 7}}{{stl 8}}a {{/stl 8}}{{stl 7}} {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
de- — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pierwszy człon wyrazów złożonych wnoszący znaczenie przeciwieństwa, odwrotność lub odjęcie tego, co oznacza drugi człon; odpowiednik: {{/stl 7}}{{stl 8}}od , roz , wy {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
y — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż ndm a. IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} litera alfabetu łacińskiego, nazywana igrek lub ipsylon; stanowi odpowiednik spółgłoski {{/stl 7}}{{stl 8}}y {{/stl 8}}{{stl 7}}, a w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
an- — «pierwszy człon wyrazów złożonych, w których drugi człon zaczyna się na samogłoskę (odpowiednik członu a przed spółgłoską), oznaczający zaprzeczenie, brak czegoś, obojętność względem czegoś, np. anaeroby, anastygmat, anorganiczny, anortyt» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
analog — m III, D. u, N. analoggiem; lm M. i 1. «coś analogicznego; odpowiednik» 2. B.=D.; lm M. analogodzy a. owie, DB. ów «specjalista w dziedzinie maszyn analogowych» 3. chem. «pierwiastek z szeregu pierwiastków o analogicznej budowie elektronowej;… … Słownik języka polskiego
analogia — ż I, DCMs. analogiagii; lm D. analogiagii (analogiagij) 1. «zgodność, równoległość cech; podobieństwo» Analogia do czegoś. Wykazać analogie między czymś a czymś. Analogie występują, zachodzą między czymś. ∆ log. Rozumowanie przez analogię… … Słownik języka polskiego
auto- — «pierwszy człon wyrazów złożonych, oznaczający: sam, własny; odpowiednik polskiego samo , np.: autogeneza, autorefleksja, autosugestia» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
