odpowiedni

odpowiedni
\odpowiedniniejszy
«odpowiadający celowi, przeznaczeniu, spełniający wymagane warunki; stosowny dla kogoś, nadający się do czegoś; właściwy, należyty»

Odpowiedni człowiek.

Odpowiednia chwila, pora.

Odpowiedni paragraf.

Wpisać coś w odpowiednią rubrykę.

Szukać odpowiednich słów, określeń.

Mieć odpowiednie kwalifikacje.

Najodpowiedniejszy zawód dla kogoś.

Zachowanie odpowiednie do sytuacji.

Spełniać odpowiednie warunki.

Praca odpowiednia dla kobiety.

Suknia odpowiednia na uroczystą wizytę.

Grunt odpowiedni do uprawy buraków.

mat. Odpowiednie boki, kąty dwu trójkątów przystających «boki leżące naprzeciw równych kątów, kąty leżące naprzeciw równych boków»
◊ Dostać się w odpowiednie ręce «dostać się w ręce fachowe, dostać się pod właściwe kierownictwo»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • odpowiedni — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIa, odpowiedniniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} spełniający wymagane warunki, zgodny z celem, z przeznaczeniem, najlepiej się do czegoś nadający; właściwy, stosowny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odpowiedni pracownik, lekarz.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… …   Słownik języka polskiego

  • dorosły — dorosłyrośli, dorosłyroślejszy 1. «taki, który osiągnął odpowiedni wiek, odpowiedni rozwój fizyczny i psychiczny; dojrzały, pełnoletni» Dorosła kobieta. Dorośli mężczyźni. Dorosłe bażanty, kuropatwy. 2. «właściwy dorosłemu, dojrzałemu człowiekowi …   Słownik języka polskiego

  • pora — ż IV, CMs. porze; lm D. pór 1. «okres, w którym coś się dzieje lub coś jest wykonywane; czas trwania czegoś» Pora wiosenna, zimowa. Pora wieczorna, ranna, popołudniowa. Wczesna, późna pora. Pora obiadowa. Pora godowa, lęgowa. Pora obiadu, kolacji …   Słownik języka polskiego

  • ukształtować — dk IV, ukształtowaćtuję, ukształtowaćtujesz, ukształtowaćtuj, ukształtowaćował, ukształtowaćowany «nadać czemuś odpowiedni kształt, odpowiednią formę; uformować» Lodowiec ukształtował jakiś teren. Ukształtować z gliny wazon. przen. Ukształtować… …   Słownik języka polskiego

  • żałoba — ż IV, CMs. żałobabie, blm 1. «żal, smutek po śmierci kogoś bliskiego; określony zwyczajowo okres po śmierci osoby bliskiej, w którym się nie bierze udziału w życiu towarzyskim i nosi odpowiedni strój» Rodzinna, powszechna żałoba. Roczna żałoba po …   Słownik języka polskiego

  • wiosłować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, wiosłowaćłuję, wiosłowaćłuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać w odpowiedni sposób wiosłami w celu nadania łodzi biegu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zawodnik wiosłuje coraz wolniej …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • miejsce — 1. Być na swoim miejscu «zajmować odpowiednie dla siebie stanowisko, wykonywać odpowiednią dla siebie pracę»: (...) ważna jest codzienna robota, pewność, że uczestniczy się we wspólnym wysiłku, że widzi się owoce swojej pracy, że człowiek czuje,… …   Słownik frazeologiczny

  • oddać — 1. Oddać, co się komuś należy «być sprawiedliwym w stosunku do kogoś, potraktować kogoś w sposób odpowiedni»: Rozumiem, nie podoba się władzom, że wieś razem z księdzem oddaje, co się należy, pomordowanym? T. Bojarska, Świtanie. 2. podn. Oddać… …   Słownik frazeologiczny

  • oddawać — 1. Oddać, co się komuś należy «być sprawiedliwym w stosunku do kogoś, potraktować kogoś w sposób odpowiedni»: Rozumiem, nie podoba się władzom, że wieś razem z księdzem oddaje, co się należy, pomordowanym? T. Bojarska, Świtanie. 2. podn. Oddać… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”