odrabiać
Look at other dictionaries:
odrabiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odrabiaćam, odrabiaća, odrabiaćają, odrabiaćany {{/stl 8}}– odrobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odrabiaćbię, odrabiaćbi, odrabiaćrób, odrabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odrabiać się – odrobić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wykonywać obowiązkową, dużą, często zaległą pracę, niekiedy robiąc przy tym coś z wyprzedzeniem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odrabiam się powoli po chorobie, ale zostało jeszcze sporo pracy. Wyjedziemy, gdy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ćwiczenie — n I 1. rzecz. od ćwiczyć. 2. lm D. ćwiczenieeń częściej w lm «czynność wykonywana i powtarzana dla wprawy, w celu opanowania jakiejś umiejętności, nabycia sprawności w jakiejś dziedzinie» Ćwiczenia gimnastyczne. Ćwiczenia wojskowe. Ćwiczenia jogi … Słownik języka polskiego
lekcja — ż I, DCMs. lekcjacji; lm D. lekcjacji (lekcjacyj) 1. «jednostka zajęć szkolnych lub nauczania prywatnego trwająca zwykle 45 minut» Lekcja historii, matematyki, muzyki. Brać, dawać lekcje. Prowadzić lekcję. Udzielać lekcji. Zostać, umówić się po… … Słownik języka polskiego
niesamodzielnie — przysłów. od niesamodzielny w zn. 2 Odrabiać lekcje niesamodzielnie … Słownik języka polskiego
odrobić — dk VIa, odrobićbię, odrobićbisz, odrobićrób, odrobićbił, odrobićbiony odrabiać ndk I, odrobićam, odrobićasz, odrobićają, odrobićaj, odrobićał, odrobićany 1. «wykonać jakąś robotę, pracę zgodnie z zobowiązaniami» Odrobić zaległości. Odrobić… … Słownik języka polskiego
pilnie — pilnieej 1. «dokładając starań, nie szczędząc wysiłku, troskliwie, gorliwie, starannie; uważnie, bacznie» Pilnie odrabiać lekcje, słuchać wykładu, czytać prasę. Przykładać się do czegoś pilnie. Czuwać pilnie nad czymś. Śledzić pilnie rozwój… … Słownik języka polskiego
rachunek — m III, D. rachuneknku, N. rachuneknkiem; lm M. rachuneknki, D. rachuneknków 1. «obliczanie, obliczenie za pomocą działań arytmetycznych; działanie na liczbach, liczenie, rachowanie; także liczby, pozycje, rubryki, na których ma się to działanie… … Słownik języka polskiego
starannie — starannienniej «nie szczędząc starań, dbając o każdy szczegół; dokładnie, pilnie, troskliwie» Starannie ubrana, uczesana. Starannie gotować, sprzątać, odrabiać lekcje. Starannie wykształcony. Starannie coś ukrywać. Starannie wykończony produkt … Słownik języka polskiego
szarwark — m III, D. u, N. szarwarkkiem; lm M. i «w dawnej Polsce: roboty pańszczyźniane przy drogach i mostach lub opłaty na ich utrzymanie; później obowiązek ludności dostarczania ludzi i zaprzęgu do robót publicznych, nakładany przez państwo na ludność… … Słownik języka polskiego
