oduczyć

oduczyć: dk VIb, \oduczyćuczę, \oduczyćuczysz, \oduczyćucz, \oduczyćuczył, \oduczyćuczony - oduczać ndk I, \oduczyćam, \oduczyćasz, \oduczyćają, \oduczyćaj, \oduczyćał, \oduczyćany

«wpłynąć na kogoś w taki sposób, żeby poniechał nabytych przyzwyczajeń, stracił dotychczasowe nawyki, zaprzestał stosować wyuczone umiejętności; wykorzenić w kimś nabyte przyzwyczajenia; odzwyczaić»

Oduczyć kogoś palenia, od palenia.

Oduczyć dziecko kłamać.

Oduczył psa brać jedzenie od obcych.

oduczyć się - oduczać się «wyzbyć się dotychczasowych nawyków, przyzwyczajeń itp.; odwyknąć od czegoś, odzwyczaić się»

Oduczył się spóźniania do pracy.

Nie mógł oduczyć się czytania przy jedzeniu.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

oduczać się – oduczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbywać się jakichś (często złych) nawyków, przyzwyczajeń; odzwyczajać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oduczyć się palić. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oduczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, oduczaćam, oduczaća, oduczaćają, oduczaćany {{/stl 8}}– oduczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, oduczaćczę, oduczaćczy, oduczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} zmuszać człowieka lub zwierzę do pozbycia się jakichś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niedbalstwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. niedbalstwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} brak należytej troski, dbałości o coś, staranności, rzetelności; zaniedbywanie czegoś, niestaranność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Karygodne niedbalstwo. Oduczyć kogoś niedbalstwa.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias