- odumrzeć
- dk XI, \odumrzećmrę, \odumrzećmrzesz, \odumrzećmrzyj, \odumrzećmarł, \odumrzećmarłszy - odumierać ndk I, \odumrzećam, \odumrzećasz, \odumrzećają, \odumrzećaj, \odumrzećał1. książk. «umrzeć pozostawiając, opuszczając kogoś bliskiego»
Ojciec odumarł nas wcześnie.
Matka odumarła ją przy porodzie.
2. daw. «umrzeć»
Słownik języka polskiego . 2013.