Całkowite, zupełne odurzenie.
Być, znajdować się w stanie odurzenia winem, narkotykami.
Robić coś jak w odurzeniu.
Żyć w ciągłym odurzeniu.
Odurzenie sławą, sukcesem.
Słownik języka polskiego . 2013.
odurzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} stan utraty przytomności lub niepełnej świadomości, wywołany np. narkotykami, alkoholem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odurzenie narastało powoli. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
upajać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, upajaćam, upajaća, upajaćają, upajaćany {{/stl 8}}– upoić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb upoję, upoi, upój, upojony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poić trunkiem aż do utraty… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dur — I m IV, D. u, Ms. durze 1. lm M. y → tyfus 2. blm przestarz. «zamroczenie umysłu; odurzenie, obłęd» II ndm muz. «skala diatoniczna, gama, tonacja, oparta na wielkiej tercji; major» Gama C dur. Polonez As dur. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
narkotyk — m III, D. u, N. narkotykkiem; lm M. i «substancja pochodzenia roślinnego, np. morfina, kokaina, lub otrzymywana syntetycznie, powodująca (zależnie od dawki) uspokojenie, euforię, zniesienie bólu, odurzenie, sen; nadużywana prowadzi do narkomanii» … Słownik języka polskiego
odurzyć — dk VIb, odurzyćrzę, odurzyćrzysz, odurz, odurzyćrzył, odurzyćrzony odurzać ndk I, odurzyćam, odurzyćasz, odurzyćają, odurzyćaj, odurzyćał, odurzyćany «spowodować częściową lub całkowitą utratę świadomości, niewrażliwość na ból itp.; przyprawić o… … Słownik języka polskiego
rausz — m II, D. u a. a, B.=D. a. M., blm «odurzenie, oszołomienie, podniecenie wywołane najczęściej alkoholem» Ogarnął go rausz. ◊ pot. Mieć rausza, być na rauszu «być podpitym, trochę pijanym» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
upoić — dk VIa, upoję, upoisz, upój, upoił, upojony upajać ndk I, upoićam, upoićasz, upoićają, upoićaj, upoićał, upoićany «napoić kogoś alkoholem aż do utraty przytomności; o alkoholu: przyprawić kogoś o utratę przytomności» Upoić winem, koniakiem.… … Słownik języka polskiego
zamroczenie — n I 1. rzecz. od zamroczyć. 2. lm D. zamroczenieeń «zaburzenie przytomności polegające między innymi na ograniczeniu świadomości, braku rzeczowego kontaktu z otoczeniem, podnieceniu i lęku; występuje po urazach, zatruciach, nadużyciu alkoholu itp … Słownik języka polskiego
odurzająco — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób powodujący odurzenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Alkohol podziałał na nią odurzająco. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odurzający — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wywołujący odurzenie, zamroczenie, halucynacje itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Środki odurzające. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
