- okazale
- \okazaleejprzysłów. od okazałya) w zn. 1:
Prezentować się, wyglądać okazale.
Utył i wygląda okazalej.
b) w zn. 2:Mieszkać, żyć okazale.
Słownik języka polskiego . 2013.
okazale
Look at other dictionaries:
okazale — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., okazaleej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. okazały w zn. 1.: Gmach prezentuje się okazale.; w zn. 2.: Gospodarze przyjęli nas okazale. Obchody rocznicowe wypadły okazale. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okazały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, okazałyli, okazałyalszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} duży; imponujący wielkością i dobrym wyglądem, postawą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okazały wzrost, tusza, okazałe rozmiary czegoś.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciało — n III, Ms. ciele; lm D. ciał 1. «tkanka mięsna, tłuszczowa, łączna i skórna obrastająca szkielet człowieka lub zwierzęcia» Mieć zdrowe, jędrne ciało. ∆ rel. Boże Ciało «w kościele katolickim: święto eucharystii, obchodzone zwykle z uroczystą… … Słownik języka polskiego
fajerka — ż III, CMs. fajerkarce; lm D. fajerkarek «krążek żeliwny lub jedna z kilku obrączek żeliwnych zamykających (częściowo) otwór w płycie kuchennej lub w piecyku» Postawić garnek na fajerce, na fajerkach. ◊ pot. Zabawa, gra na cztery fajerki «zabawa … Słownik języka polskiego
hucznie — hucznieej «okazale, szumnie, wystawnie» Bawić się hucznie. Hucznie manifestować swą radość … Słownik języka polskiego
okazały — okazałyali, okazałyalszy 1. «pokaźny, duży, dobrze się prezentujący; mający wspaniałą postawę, figurę, dobrze zbudowany, postawny» Okazały dąb. Okazały dwór, pałac. Okazała postura, tusza. Okazały wzrost. Okazały mężczyzna. 2. «odznaczający się… … Słownik języka polskiego
ozdobnie — ozdobnieej 1. «w sposób służący ozdobie; pięknie, strojnie, okazale» Książki wydano bardzo ozdobnie. Ozdobnie haftowana narzuta. 2. «w odniesieniu do stylu mówienia, pisania: w sposób kunsztowny, kwieciście» Wyrażać się, pisać ozdobnie … Słownik języka polskiego
podwoje — blp, D. podwojewoi a. podwojejów książk. «drzwi, zwykle większych rozmiarów, okazałe, dwuskrzydłowe» Spiżowe podwoje. Podwoje zamku, katedry. Rozwarte podwoje prowadzą do dalszych sal muzeum. ◊ Otwierać przed kimś, komuś (czyjeś, jakieś) podwoje… … Słownik języka polskiego
podwórzec — m II, D. podwórzecórca (podwórzecworca); lm M. podwórzecórce (podwórzecworce), D. podwórzecórców (podwórzecworców) 1. książk. «okazałe podwórze, dziedziniec» Podwórzec zamkowy. 2. reg. «podwórze» … Słownik języka polskiego
pompa — I ż IV, CMs. pompapie; lm D. pomp 1. «maszyna do podnoszenia cieczy z poziomu niższego na wyższy lub do przetłaczania cieczy z obszaru o ciśnieniu niższym do obszaru o ciśnieniu wyższym; potocznie: takie urządzenie czerpiące wodę w postaci… … Słownik języka polskiego
