ozdobnie

ozdobnie
\ozdobnieej
1. «w sposób służący ozdobie; pięknie, strojnie, okazale»

Książki wydano bardzo ozdobnie.

Ozdobnie haftowana narzuta.

2. «w odniesieniu do stylu mówienia, pisania: w sposób kunsztowny, kwieciście»

Wyrażać się, pisać ozdobnie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • ozdobnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., ozdobnieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób piękny, wyszukany, niebanalny; pięknie, kunsztownie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ozdobnie wykończony gzyms. Ozdobnie przemawiać, pisać. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • album — m IV, D. u, Ms. albummie; lm M. y 1. «księga z kartami przystosowanymi do wkładania lub wklejania fotografii, pocztówek, znaczków pocztowych» Album do zdjęć, do znaczków, album ze zdjęciami, ze znaczkami. Przeglądać album. Wklejać fotografie do… …   Słownik języka polskiego

  • kierezja — ż I, DCMs. kierezjazji; lm D. kierezjazji (kierezjazyj) «odmiana krakowskiej sukmany z obszernym, ozdobnie haftowanym kołnierzem wykładanym na plecy» ‹?› …   Słownik języka polskiego

  • pikować — ndk IV, pikowaćkuję, pikowaćkujesz, pikowaćkuj, pikowaćował, pikowaćowany 1. «przeszywać dwa materiały (wierzch z jakimś spodem), często przełożone watą, wełną, watoliną itp., tworząc wzór» Pikować szlafrok. Pikowana kołdra. Kurtka pikowana… …   Słownik języka polskiego

  • przystroić — dk VIa, przystroićstroję, przystroićstroisz, przystroićstrój, przystroićstroił, przystroićstrojony przystrajać ndk I, przystroićam, przystroićasz, przystroićają, przystroićaj, przystroićał, przystroićany 1. «przybrać ozdobnie czymś lub w coś;… …   Słownik języka polskiego

  • strojnie — strojnieej «w pięknym stroju; ozdobnie, elegancko» Ktoś strojnie ubrany. Wyglądać, nosić się strojnie …   Słownik języka polskiego

  • torba — ż IV, CMs. torbabie; lm D. torbareb 1. «podłużny woreczek z papieru lub plastyku, używany jako opakowanie najczęściej do materiałów sypkich, drobnych; zawartość takiego opakowania» Torba papierowa, plastykowa. Torba z cukrem, z mąką, z kaszą.… …   Słownik języka polskiego

  • torebka — ż III, CMs. torebkabce; lm D. torebkabek 1. «mała torba opakowanie; także jej zawartość» Torebka papierowa. Torebka z celofanu. Torebka cukierków, orzeszków. 2. «przedmiot, zwykle w kształcie małej walizeczki, teczki, koperty, ozdobnie wykończony …   Słownik języka polskiego

  • drapować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, drapowaćpuję, drapowaćpuje, drapowaćany {{/stl 8}}– udrapować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zbierać, układać tkaninę w ozdobne fałdy : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • głowica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} górna część wieńcząca np. kolumnę, zwykle wykończona ozdobnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Głowica kolumny, filaru, pilastra. Głowica koryncka, gotycka.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”