opłacić

opłacić
dk VIa, \opłacićcę, \opłacićcisz, opłać, \opłacićcił, \opłacićcony - opłacać ndk I, \opłacićam, \opłacićasz, \opłacićają, \opłacićaj, \opłacićał, \opłacićany
«zapłacić za coś, uiścić należność; wynagrodzić za usługi»

Opłacić abonament radiowy, czynsz, komorne.

Opłacać korepetytora.

przen. «ponieść konsekwencje czegoś; okupić»

Opłacić zabawę chorobą.

Drogo, gorzko opłacić chwilowe przyjemności.

Całonocną hulankę opłacił bólem głowy.

opłacić się - opłacać się
1. «płacąc uwolnić się od czegoś, okupić się czymś; przekupić kogoś»

Zmuszeni byli opłacać się mafii.

2. «przynosić zysk, korzyść; być wartym czegoś»

Ten interes zupełnie się nie opłaca.

Nie opłaci się chodzić tam dwa razy.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • opłacić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. opłacać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • opłacać się – opłacić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} będąc szantażowanym, płacić okup, haracz; przekupywać kogoś, wręczać łapówki, by uniknąć czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Policja jest zdania, że niektórzy właściciele lokali opłacają …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • opłacać — → opłacić …   Słownik języka polskiego

  • opłacać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, opłacaćam, opłacaća, opłacaćają, opłacaćany {{/stl 8}}– opłacić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, opłacaćcę, opłacaćci, opłać, opłacaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} płacić za… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • abonament — m IV, D. u, Ms. abonamentncie; lm M. y «prawo korzystania z czegoś lub otrzymania czegoś w określonym czasie na zasadzie opłaty z góry; dowód stwierdzający to prawo; stała, regularna opłata za prawo użytkowania czegoś» Abonament teatralny,… …   Słownik języka polskiego

  • bagażowy — «dotyczący bagażu; służący do przewożenia bagażu» Wagon bagażowy. Wózek bagażowy. Kwit bagażowy. bagażowy bagażowyowi w użyciu rzecz. 1. «pracownik kolei, który za opłatą przenosi lub przewozi rzeczy podróżnych do pociągu lub z pociągu; numerowy» …   Słownik języka polskiego

  • cmentarz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) 1. «miejsce grzebania zmarłych lub przechowywania prochów po ich kremacji» Cmentarz grzebalny. Kwatery cmentarza. Opłacić miejsce na cmentarzu. 2. «przestrzeń, plac wokół kościoła (gdzie dawniej grzebano zmarłych); …   Słownik języka polskiego

  • gra — ż IV, CMs. grze; lm D. gier 1. «zabawa towarzyska prowadzona według pewnych zasad, niekiedy połączona z hazardem, granie; w sporcie: rozgrywka prowadzona między zawodnikami lub zespołami według zasad określonych regulaminem danej dyscypliny;… …   Słownik języka polskiego

  • ofrankować — dk IV, ofrankowaćkuję, ofrankowaćkujesz, ofrankowaćkuj, ofrankowaćował, ofrankowaćowany ofrankowywać ndk VIIIa, ofrankowaćowuję, ofrankowaćowujesz, ofrankowaćowuj, ofrankowaćywał, ofrankowaćywany, przestarz. «uiścić opłatę za przesyłkę listową… …   Słownik języka polskiego

  • okupić — dk VIa, okupićpię, okupićpisz, okup, okupićpił, okupićpiony okupywać ndk VIIIa, okupićpuję, okupićpujesz, okupićpuj, okupićywał, okupićywany 1. «opłacić coś jakimś, zwykle wielkim kosztem» Okupić coś życiem. Drogo okupił chwilę nieuwagi.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”