okupić

okupić
dk VIa, \okupićpię, \okupićpisz, okup, \okupićpił, \okupićpiony - okupywać ndk VIIIa, \okupićpuję, \okupićpujesz, \okupićpuj, \okupićywał, \okupićywany
1. «opłacić coś jakimś, zwykle wielkim kosztem»

Okupić coś życiem.

Drogo okupił chwilę nieuwagi.

Uratowanie człowieka okupił własnym kalectwem.

2. «dać zadośćuczynienie za coś, wynagrodzić, wyrównać»

Okupić winę.

Okupić wyrządzoną krzywdę.

okupić się - okupywać się «składając okup wyzwolić się, uwolnić się od czegoś; wykupić się»

Okupić się dużą sumą pieniędzy.

Musiał okupić się hojnymi darami.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • okupić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. okupywać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • okupywać się – okupić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} płacąc komuś okup uwalniać się od czegoś; wykupywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okupił się porywaczom. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • okupywać — → okupić …   Słownik języka polskiego

  • okupywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. rzad. ndk Ib, okupywaćpuję, okupywaćpuje, okupywaćany {{/stl 8}}– okupić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, okupywaćpię, okupywaćpi, okupywaćpiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przypłacać coś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • opłacić — dk VIa, opłacićcę, opłacićcisz, opłać, opłacićcił, opłacićcony opłacać ndk I, opłacićam, opłacićasz, opłacićają, opłacićaj, opłacićał, opłacićany «zapłacić za coś, uiścić należność; wynagrodzić za usługi» Opłacić abonament radiowy, czynsz,… …   Słownik języka polskiego

  • odkupić — dk VIa, odkupićpię, odkupićpisz, odkupićkup, odkupićpił, odkupićpiony odkupywać ndk VIIIa, odkupićpuję, odkupićpujesz, odkupićpuj, odkupićywał, odkupićywany 1. «kupić od kogoś to, co on poprzednio nabył dla siebie» Odkupić od kogoś dom z ogrodem …   Słownik języka polskiego

  • ofiara — ż IV, CMs. ofierze; lm D. ofiaraar 1. «darowanie, złożenie czegoś na jakiś cel; to, co się komuś daje, ofiarowuje; dar» Ofiary na biednych. Zbierać, składać ofiary. □ Niemiła księdzu ofiara, chodź cielę do obory (do domu). 2. «poświęcenie,… …   Słownik języka polskiego

  • zmazać — dk IX, zmażę, zmażesz, zmaż, zmazaćał, zmazaćany zmazywać ndk VIIIa, zmazaćzuję, zmazaćzujesz, zmazaćzuj, zmazaćywał, zmazaćywany «zetrzeć coś napisanego lub namalowanego; zatrzeć coś, aby się stało niewidoczne» Zmazać gąbką napis z tablicy.… …   Słownik języka polskiego

  • życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… …   Słownik języka polskiego

  • cierpienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. cierpieć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}cierpienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. cierpienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} długotrwały, intensywny ból… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”