- bezkrytycznie
- \bezkrytycznieej«nie kierując się krytycyzmem w ocenie; naiwnie, łatwowiernie»
Bezkrytycznie w coś wierzyć.
Uwielbiać kogoś bezkrytycznie.
Słownik języka polskiego . 2013.
Bezkrytycznie w coś wierzyć.
Uwielbiać kogoś bezkrytycznie.
Słownik języka polskiego . 2013.
bezkrytycznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. bezkrytyczny: Zaufać komuś bezkrytycznie. Podchodzić bezkrytycznie do czegoś. Ulegać bezkrytycznie wymogom mody. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
samochwała — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIa, CMc., samochwałaale, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba bezkrytycznie wychwalająca samą siebie, lubiąca się chwalić, chełpliwa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okropny, niepoprawny samochwała. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
echo — 1. Budzić echo «wywoływać reakcję na coś»: (...) jeśli mowa Kościoła kieruje się do „dobrej woli człowieka”, to musi być taką mową, która budzi echo w przestrzeniach ludzkiej duszy. J. Tischner, W krainie. 2. Być, stać się czyimś echem… … Słownik frazeologiczny
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
patrzeć — 1. Dobrze komuś z oczu patrzy «ktoś sprawia wrażenie dobrego, uczciwego człowieka»: Chłopcu można zaufać. Dobrze mu z oczu patrzy. K. Orłoś, Szklarz. 2. Jak się patrzy a) «świetny, doskonały»: Hipolit był żołnierzem jak się patrzy (...). S.… … Słownik frazeologiczny
placek — 1. pot. Masz babo placek «zwrot o charakterze ekspresywnym wyrażający zaskoczenie, najczęściej przez coś niepożądanego»: Masz babo placek – pomyślała Jola. – Teraz wszystko się wyda. I co ona o mnie pomyśli? A. Bahdaj, Wakacje. 2. pot. Padać,… … Słownik frazeologiczny
posłuch — Dać czemuś posłuch «uwierzyć w coś bezkrytycznie» … Słownik frazeologiczny
bałwochwalca — m odm. jak ż II, DCMs. bałwochwalcacy; lm M. bałwochwalcacy, DB. bałwochwalcaców «według religii chrześcijańskiej: człowiek oddający cześć boską bożkom, bałwanom; poganin» przen. «człowiek bezkrytycznie hołdujący jakimś zasadom, formom»… … Słownik języka polskiego
bożyszcze — n I; lm D. bożyszczeyszczy a. bożyszczeyszcz → bożek (w zn. 1) Pogańskie bożyszcze. Kamienne bożyszcze. przen. «człowiek bezkrytycznie uwielbiany, czczony, rzecz uważana za nienaruszalną, najważniejszą, wymagająca czci» Bożyszcze ekranu.… … Słownik języka polskiego
bóg — m III, DB. boga, W. boże, N. bogiem 1. Bóg blm «w religiach monoteistycznych: istota nadprzyrodzona, najwyższa, stworzyciel świata» Pojęcie Boga. Idea Boga. Wierzyć w Boga. ◊ Jak u Pana Boga za piecem «dobrze bezpiecznie» ◊ Żal się Boże, pożal… … Słownik języka polskiego