orientować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, orientowaćtuję, orientowaćtuje, orientowaćany {{/stl 8}}– zorientować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ułatwiać rozeznanie w czymś; informować, wyjaśniać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
orientować się — I – zorientować się {{/stl 13}}{{stl 7}} skłaniać się ku czemuś, wybierać określoną orientację : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ugrupowanie orientuje się na reformy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}orientować się II {{/stl 13}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wiedzieć[orientować się, czuć, wyczuć], skąd wiatr wieje — {{/stl 13}}{{stl 7}} wiedzieć o tym, co może przynieść korzyść (zarówno materialną, jak i niematerialną, moralną) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kowalski dobrze wie, skąd wieje wiatr, dlatego nigdy nie traci na swoich interesach. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń … Słownik języka polskiego
wiedzieć — ndk, wiem, wiesz, wiedzą, wiedz, wiedziećdział, wiedziećdzieli «być świadomym czegoś, zdawać sobie z czegoś sprawę, orientować się w czymś; mieć wiedzę o czymś» Wiedzieć o kimś wszystko. Nic nie wiem o tej sprawie. Chcieć wiedzieć całą prawdę.… … Słownik języka polskiego
kurs — 1. Brać, wziąć kurs na coś «zmierzać w określonym kierunku, do wyznaczonego miejsca»: Okrążyli jedną i drugą wyspę na Jeziorze Dobskim i wzięli kurs powrotny na Giżycko. Płomyk 11/1953. 2. Być w kursie a) «być w obiegu, w powszechnym użyciu» b)… … Słownik frazeologiczny
rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… … Słownik języka polskiego
tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… … Słownik języka polskiego
wiać — ndk Xb, wieję, wiejesz, wiej, wiał, wiali a. wieli 1. «o masach cząsteczek powietrza, warstwach, falach powietrza: być w ruchu, przesuwać się z jakąś szybkością, siłą» Wiatr wieje. Wiał silny wicher z północy a. od północy. ◊ Wiedzieć, orientować … Słownik języka polskiego
bieżąco — pot. Być z czymś na bieżąco «dobrze orientować się w czymś, nie mieć w czymś zaległości»: (...) angażowanie się w sprawy szkoły pozwala mi być na bieżąco z problemami moich dzieci. KZŻ 1/1998 … Słownik frazeologiczny
