- bezludny
- «nie zamieszkany przez ludzi; wyludniony, pusty»
Bezludna wyspa.
Bezludne tereny.
Ulice, szosy bezludne o świcie.
Słownik języka polskiego . 2013.
Bezludna wyspa.
Bezludne tereny.
Ulice, szosy bezludne o świcie.
Słownik języka polskiego . 2013.
bezludny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} charakteryzujący się brakiem ludzi; wyludniony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezludna wyspa. W wigilijny wieczór błąkał się po bezludnych ulicach. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bezludnie — przysłów. od bezludny W mieście, na ulicach było bezludnie … Słownik języka polskiego
opustoszały — «opuszczony, nie zamieszkany, pusty, bezludny» Opustoszałe domy, ulice. Opustoszałe miasto. Opustoszała wieś … Słownik języka polskiego
pusty — puści 1. «niczym nie napełniony, nic nie zawierający; przez nikogo nie zajęty, nie zaludniony; bezludny, opustoszały» Puste pudełka, szklanki. Pusty żołądek. Pusty dom, wagon. Ulice prawie puste. Puste miejsce. Pusty teren. ∆ muz. Pusta struna,… … Słownik języka polskiego
pustynia — ż I, DCMs. pustyniani; lm D. pustyniayń 1. «obszar pozbawiony widocznych przejawów życia lub o nikłej, krótkotrwałej szacie roślinnej i braku zaludnienia ze względu na niskie temperatury oraz brak wód użytkowych; potocznie: obszar stale lub… … Słownik języka polskiego
pustynny — pustynnyni 1. «charakterystyczny dla pustyni, taki, jak na pustyni, znajdujący się na pustyni; pozbawiony roślinności, suchy» Piaski pustynne. Klimat pustynny. Zwierzęta pustynne. Roślinność pustynna. Krajobraz pustynny. Koczownicy pustynni. 2.… … Słownik języka polskiego
step — m IV, D. u, Ms. steppie; lm M. y «obszar równinny pokryty bujną roślinnością trawiastą i zielną, właściwy dla klimatu kontynentalnego; roślinność typowa dla tych obszarów» Bezbrzeżny, bezkresny, bezludny step. Bujny, dziki step … Słownik języka polskiego
bezludnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. bezludny: W czasie transmisji z wyjątkowo ciekawego meczu w miasteczku zrobiło się bezludnie. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bezludzie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. bezludziedzi {{/stl 8}}{{stl 7}} obszar bezludny lub bardzo słabo zaludniony; pustkowie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Od zgiełku miasta uciekł na bezludzie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opustoszały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który został opuszczony przez ludzi; wyludniony, bezludny, opuszczony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opustoszałe osiedle, miasto. Opustoszały budynek, dom. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień