pustynny

pustynny
\pustynnyni
1. «charakterystyczny dla pustyni, taki, jak na pustyni, znajdujący się na pustyni; pozbawiony roślinności, suchy»

Piaski pustynne.

Klimat pustynny.

Zwierzęta pustynne.

Roślinność pustynna.

Krajobraz pustynny.

Koczownicy pustynni.

2. «przypominający pustynię; pusty, bezludny»

Okolica pustynna.

Pustynny kraj.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • pustynny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, pustynnynni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} panujący, występujący na pustyni, typowy dla pustyni : {{/stl 7}}{{stl 10}}Klimat, krajobraz pustynny. Rośliny pustynne. {{/stl 10}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • krajobraz — m IV, D. u, Ms. krajobrazzie; lm M. y 1. «przestrzeń powierzchni Ziemi widziana z pewnego punktu; widok okolicy» Krajobraz górski, morski, nizinny, pustynny, lesisty, wulkaniczny, podbiegunowy, podzwrotnikowy. Krajobraz jesienny, zimowy. ∆… …   Słownik języka polskiego

  • krajobraz — książk. Krajobraz księżycowy «krajobraz pozbawiony życia, martwy, pustynny, przypominający wyglądem powierzchnię Księżyca»: Resztę nocy spędzamy przed szpitalem w Hrasnicy, na przedmieściach Sarajewa. Krajobraz księżycowy: domy albo zupełnie… …   Słownik frazeologiczny

  • bruk — m III, D. u, N. brukkiem; lm M. i 1. «nawierzchnia drogowa twarda, nie ulepszona, ułożona z kamienia polnego lub łamanego na podłożu z podsypki piaskowej» Gładki, nierówny, wyboisty, wyślizgany bruk. Naprawiać, układać bruk. ◊ Na miejskim,… …   Słownik języka polskiego

  • chamsin — [wym. chams in] m IV, D. u, Ms. chamsinnie; lm M. y meteor. «gorący, suchy wiatr południowy wiejący w Egipcie od końca kwietnia do czerwca, niosący pył pustynny i powodujący burze piaskowe» ‹z ar.› …   Słownik języka polskiego

  • goły — goli 1. «nie przykryty, nie osłonięty ubraniem; nagi, obnażony» Gołe nogi, plecy ramiona. Gołe ciało. W rzece kąpią się goli chłopcy. ◊ Goła szabla, goły miecz «szabla miecz wydobyte z pochwy, obnażone» ◊ Pod gołym niebem «na dworze, na powietrzu …   Słownik języka polskiego

  • księżycowy — przym. od księżyc (zwykle w zn. 1) Noc księżycowa. Poświata księżycowa. Loty księżycowe. Pojazd księżycowy. ∆ Krajobraz księżycowy «krajobraz pozbawiony życia, martwy, pustynny, przypominający wyglądem powierzchnię Księżyca» ∆ Kalendarz… …   Słownik języka polskiego

  • lakier — m IV, D. u, Ms. lakiererze; lm M. y «roztwór substancji błonotwórczej w rozpuszczalnikach i rozcieńczalnikach, używany do pokrywania powierzchni przedmiotów w celach ochronnych i dekoracyjnych» Lakier bezbarwny, kolorowy, perłowy, błyszczący,… …   Słownik języka polskiego

  • nagi — nadzy 1. «nie mający na sobie ubrania, nie osłonięty ubraniem; nie ubrany, obnażony, goły» Nagie ramiona, stopy. Nagie dziecko. przen. a) «nie mający naturalnego pokrycia (np. włosów, sierści, piór, szaty roślinnej itp.); nie owłosiony, nie… …   Słownik języka polskiego

  • niepłodny — niepłodnyni 1. «niezdolny do rozrodu; nie rodzący owoców; bezpłodny» Muły są zazwyczaj niepłodne. Stara, niepłodna grusza. 2. «o ziemi, glebie: jałowy, nieurodzajny, pustynny» Niepłodna ziemia, okolica …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”