- bezładnie
- przysłów. od bezładny
Bezładnie opowiadać, mówić.
Bezładnie porozrzucane rzeczy.
Słownik języka polskiego . 2013.
Bezładnie opowiadać, mówić.
Bezładnie porozrzucane rzeczy.
Słownik języka polskiego . 2013.
bezładnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. bezładny: Bezładnie porozrzucane książki, zabawki. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
hulać — ndk I, hulaćam, hulaćasz, hulaćają, hulaćał 1. «bawić się hucznie, beztrosko; spędzać czas na zabawach, pijatykach» Hulać do upadłego. Hulać po nocach. ◊ Hulaj dusza! «okrzyk wyrażający chęć zabawy, zachętę do niej» 2. «poruszać się bezładnie we… … Słownik języka polskiego
plątać — ndk IX, plączę, plączesz, plącz, plątaćał, plątaćany 1. «gmatwać, motać, wikłać» Plątać nici. Plątać włosy. 2. pot. «brać jedno za drugie, niesłusznie coś z czymś utożsamiać» Plątać nazwiska różnych autorów. Plątać daty historyczne. plątać się 1 … Słownik języka polskiego
rozpraszać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozpraszaćam, rozpraszaća, rozpraszaćają, rozpraszaćany {{/stl 8}}– rozproszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, rozpraszaćszę, rozpraszaćszy, rozpraszaćszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ład — 1. Bez ładu i składu «nieporządnie, byle jak, chaotycznie, bezładnie»: (...) i tak gadałem bez ładu i składu, kiedy Wołodia nagle jakby ocknął się i rzucił krótko: – Dość! R. Antoszewski, Kariera. Za Wersalem zaczynają się już rozległe… … Słownik frazeologiczny
opętany — pot. Ktoś drze się, krzyczy, wrzeszczy itp. jak opętany, śmieje się jak opętany, biega, lata itp. jak opętany «ktoś krzyczy bardzo głośno, śmieje się bardzo głośno lub bardzo gwałtownie, biega bardzo szybko, bezładnie, bez określonego celu»: Przy … Słownik frazeologiczny
ład — m IV, D. u, Ms. ładzie, blm «harmonijny układ czegoś; porządek» Utrzymać, zaprowadzić, zrobić ład. W domu panował ład. ◊ Bez ładu i składu «nieporządnie, byle jak, bezładnie» ◊ Doprowadzić coś do ładu «uporządkować coś, zaprowadzić porządek» ◊… … Słownik języka polskiego
łap — ndm pot. «wyraz oznaczający nagłe złapanie za coś, gwałtowne pochwycenie kogoś albo czegoś» Łap go za ramię. ◊ Łap cap!, na łap cap «w pośpiechu, bez namysłu, bezładnie, niestarannie, niedbale» … Słownik języka polskiego
łapu-capu — ndm pot. «w pośpiechu, bezładnie, bez namysłu» Robić coś na łapu capu … Słownik języka polskiego
nabłoniak — m III, D. a, N. nabłoniakkiem; lm M. i med. «nowotwór złośliwy pochodzenia nabłonkowego, bezładnie wzrastający i naciekający w tkanki otaczające, mający skłonność do przerzutów drogami limfatycznymi; rak» ∆ Nabłoniak kosmówkowy «nowotwór złośliwy … Słownik języka polskiego