- osłabienie
- n I1. rzecz. od osłabić
Osłabienie sił wroga.
2. «utrata sił, wycieńczenie organizmu, wyczerpanie»Ogólne osłabienie.
Odczuwać osłabienie.
Osłabienie wzroku, słuchu, pamięci.
Słownik języka polskiego . 2013.
Osłabienie sił wroga.
Ogólne osłabienie.
Odczuwać osłabienie.
Osłabienie wzroku, słuchu, pamięci.
Słownik języka polskiego . 2013.
osłabienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. osłabić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan słabości fizycznej lub umysłowej; wycieńczenie organizmu :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ekstynkcja — ż I, DCMs. ekstynkcjacji, blm fiz. «osłabienie wiązki światła przechodzącej przez jakiś ośrodek, wynikające z pochłaniania i rozpraszania w tym ośrodku promieni światła» ∆ astr. Ekstynkcja atmosferyczna «osłabienie jasności, blasku i zmiana barwy … Słownik języka polskiego
ogólny — ogólnyniejszy 1. «dotyczący ogółu osób, obejmujący całą grupę ludzi, wspólny dla wszystkich, przeznaczony dla ogółu; powszechny, publiczny» Dobro ogólne. Ogólne zebranie. Ogólna rozmowa. Ogólny śmiech. Ogólny pokój, stół. Ogólne powitanie,… … Słownik języka polskiego
starczy — «właściwy starcowi; należący do starca» Starczy wygląd, głos. Starcze niedołęstwo. Starcze ruchy, zmarszczki. ∆ przestarz. Renta starcza «emerytura» ∆ med. Uwiąd starczy «zmiany anatomiczno fizjologiczne zachodzące w organizmie na skutek… … Słownik języka polskiego
abulia — ż I, DCMs. abulialii, blm psych. med. «chorobliwe osłabienie lub brak woli, wyrażające się niemożnością podjęcia decyzji i realizacji postanowień i wskutek tego obniżeniem energii i aktywności życiowej» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
afekt — m IV, D. u, Ms. afektkcie; lm M. y 1. psych. «stan uczuciowy o dużej intensywności, zwykle krótkotrwałej, któremu towarzyszą wyraźne symptomy fizjologiczne oraz osłabienie kontroli rozumu nad zachowaniem; silne podniecenie, wzburzenie» Gwałtowny… … Słownik języka polskiego
amnezja — ż I, DCMs. amnezjazji, blm med. psych. «utrata lub osłabienie pamięci, zwykle dotyczące wydarzeń pewnego okresu, występujące na skutek różnorodnych przyczyn, np. urazu głowy, chorób psychicznych, padaczki i in.; niepamięć» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
astenopia — ż I, DCMs. astenopiapii, blm med. «osłabienie wzroku wynikające głównie z nadwzroczności (starczowzroczności) i zeza; dolegliwość wymagająca noszenia odpowiednich okularów» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
autyzm — m IV, D. u, Ms. autyzmzmie, blm psych. «myślenie oderwane od rzeczywistości, zamykanie się we własnym wewnętrznym świecie, osłabienie łączności człowieka z otoczeniem; występuje przede wszystkim przy schizofrenii» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
ciemnienie — n I 1. rzecz. od ciemnieć. 2. med. «zwiększające się osłabienie wzroku, występujące przy niektórych chorobach» … Słownik języka polskiego