osłabnąć

osłabnąć
dk Vc, \osłabnąćnę, \osłabnąćniesz, \osłabnąćnij, osłabł (\osłabnąćbnął), \osłabnąćbła, \osłabnąćbli, \osłabnąćbłszy
«stać się słabym, stracić siły, opaść z sił»

Osłabnąć z głodu, z przepracowania.

przen.
a) «stać się mniej czynnym, mniej aktywnym»

Osłabł w swoich zapędach zbierackich.

b) «stracić na sile, zmniejszyć się»

Burza osłabła.

Zapał, entuzjazm osłabł.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • osłabnąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}słabnąć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • opaść — I dk Vc, opadnę, opadniesz, opadnij, opadł, opadłszy opadać ndk I, opaśćam, opaśćasz, opaśćają, opaśćaj, opaśćał, opaśćany 1. «osunąć się z góry na dół» Mgła opada. Głowa opadła mu na poduszki. ◊ Ręce opadają, opadły «już nic nie można zrobić,… …   Słownik języka polskiego

  • słabnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVb, słabnąćnę, słabnąćnie, słabnąćnij, słabnąćbłem, słabł || słabnąćnął, słabnąćbła, słabnąćbli {{/stl 8}}– osłabnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • omdleć — dk III, omdlećeję, omdlećejesz, omdlećej, omdlećlał, omdlećeli, omdlećlały, omdlećlali omdlewać ndk I, omdlećam, omdlećasz, omdlećaj, omdlećają, omdlećał 1. «stracić chwilowo przytomność; zemdleć» Omdleć z bólu, wskutek utraty krwi. 2. «stracić… …   Słownik języka polskiego

  • przygasnąć — dk Vc, przygasnąćnę, przygasnąćgaśniesz, przygasnąćgaśnij, przygasnąćgasł (przygasnąćnął), przygasnąćsła, przygasnąćgaśli, przygasnąćsły, przygasnąćsłszy (przygasnąćnąwszy) przygasać ndk I, przygasnąćam, przygasnąćasz, przygasnąćają, przygasnąćaj …   Słownik języka polskiego

  • sflaczeć — dk III, sflaczećeję, sflaczećejesz, sflaczećej, sflaczećczał, sflaczećczeli, sflaczećczały, sflaczećczali pot. «stać się flakowatym, miękkim, stracić sztywność; zwiotczeć; o człowieku: stracić siły i energię; osłabnąć» Sflaczały komuś mięśnie od… …   Słownik języka polskiego

  • spaść — I dk XI, spadnę, spadniesz, spadnij, spadł, spadłszy spadać ndk I, spaśćam, spaśćasz, spaśćają, spaśćaj, spaśćał 1. «opuścić się szybko z góry na dół; odrywając się od czegoś, tracąc równowagę, zlecieć z góry na dół; opaść w dół» Spadł deszcz,… …   Słownik języka polskiego

  • spuchnąć — dk Vc, spuchnąćnę, spuchnąćniesz, spuchnąćnij, spuchł (spuchnąćnął), spuchnąćchła, spuchnąćchli, spuchnąćnąwszy «o człowieku lub zwierzęciu, o tkankach żywych: powiększyć objętość z powodu napływu płynu surowiczego; obrzęknąć, nabrzmieć» Noga… …   Słownik języka polskiego

  • stargać — dk I, stargaćam, stargaćasz, stargaćają, stargaćaj, stargaćał, stargaćany 1. «targając poplątać, zwichrzyć» Stargać nici, sznurek. Stargane włosy, wąsy. 2. «zniszczyć, nadwerężyć, sterać; nadszarpnąć, osłabić» Stargać nerwy, zdrowie. 3. przestarz …   Słownik języka polskiego

  • upał — m IV, D. u, Ms. upałale; lm M. y «wysoka temperatura powietrza; skwar, spiekota, gorąco» Straszny, piekielny, nieznośny upał. Upał nie do wytrzymania, nie do zniesienia. Zanosiło się na upał. Osłabnąć od upału, z upału. Ciężko pracować w taki… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”