Ostrzec kogoś przed kupnem u paserów.
Ostrzegali go przed tym osobnikiem.
Słownik języka polskiego . 2013.
ostrzegać — → ostrzec … Słownik języka polskiego
Остржец — Остржец … Википедия
ostrzegać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ostrzegaćam, ostrzegaća, ostrzegaćają, ostrzegaćany {{/stl 8}}– ostrzec {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd, ostrzegę, ostrzeże, ostrzeż, ostrzegł, ostrzegli, ostrzeżony {{/stl 8}}{{stl 7}} zwracać komuś uwagę na grożące… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
ochronić — dk VIa, ochronićnię, ochronićnisz, ochroń, ochronićnił, ochronićniony ochraniać ndk I, ochronićam, ochronićasz, ochronićają, ochronićaj, ochronićał, ochronićany «zabezpieczyć, osłonić, ostrzec kogoś lub coś przed niebezpieczeństwem, szkodą,… … Słownik języka polskiego
ostrzeżenie — n I; lm D. ostrzeżenieeń 1. rzecz. od ostrzec Ostrzeżenie kogoś przed czymś. 2. «przestroga, napomnienie» Na tablicy umieszczono ostrzeżenie: niebezpieczny zakręt. Było to już drugie ostrzeżenie dla tego zawodnika … Słownik języka polskiego
przestrzec — dk XI, przestrzecstrzegę, przestrzecstrzeżesz, przestrzecstrzeż, przestrzecstrzegł, przestrzecstrzeżony, przestrzecstrzegłszy przestrzegać ndk I, przestrzecam, przestrzecasz, przestrzecają, przestrzecaj, przestrzecał, przestrzecany 1. «udzielić… … Słownik języka polskiego
zagrozić — dk VIa, zagrozićgrożę, zagrozićzisz, zagrozićgroź, (zagrozićgróź), zagrozićził, zagrozićgrożony zagrażać ndk I, zagrozićam, zagrozićasz, zagrozićają, zagrozićaj, zagrozićał 1. tylko dk «postraszyć czymś kogoś, zapowiedzieć coś złego, ostrzec pod… … Słownik języka polskiego
koniecznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 7}} tym słowem mówiący sygnalizuje, że dany stan rzeczy jest pożądany w najwyższym stopniu; bezwarunkowo, bezwzględnie, nieodwołalnie, nieodzownie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trzeba koniecznie ostrzec wszystkich … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lojalnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., lojalnieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. lojalny w zn. 1.: Postępować, działać lojalnie; w zn. 2.: Lojalnie ostrzec, uprzedzić kogoś. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
