- oślepiać
- ndk I, \oślepiaćam, \oślepiaćasz, \oślepiaćają, \oślepiaćaj, \oślepiaćał, \oślepiaćany - oślepić dk VIa, \oślepiaćpię, \oślepiaćpisz, oślep, \oślepiaćpił, \oślepiaćpiony1. «pozbawiać kogoś wzroku, czynić kogoś ślepym»2. «mocno lśniąc, błyszcząc, świecąc razić wzrok, przeszkadzać w patrzeniu; olśniewać»
Słońce oślepia.
Oślepiały go reflektory samochodów.
Oślepiająca biel śniegu.
przen. «pozbawiać rozsądku, panowania nad sobą; zaślepiać»Kogoś oślepia miłość, strach, wściekłość.
Słownik języka polskiego . 2013.