ośmieszać się – ośmieszyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} swoim zachowaniem, wyglądem, światopoglądem narażać się na niepoważne traktowanie i kpiny otoczenia, wzbudzać śmiech; kompromitować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ośmieszył się swoim zachowaniem na przyjęciu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ośmieszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ośmieszaćam, ośmieszaća, ośmieszaćają, ośmieszaćany {{/stl 8}}– ośmieszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, ośmieszaćszę, ośmieszaćszy, ośmieszaćszony {{/stl 8}}{{stl 7}} czynić coś, kogoś przedmiotem drwin; wykpiwać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dudek — pot. Wystrychnąć kogoś na dudka «oszukać kogoś, zrobić z kogoś głupca, ośmieszyć kogoś»: (...) stara się wystrychnąć na dudka swoich antagonistów, dając mistrzowski pokaz hipokryzji (...) brawurowo grając nawróconego i potulnego, choć kipi w nim… … Słownik frazeologiczny
dokumentnie — pot. «dokładnie, całkowicie, wyczerpująco, dogłębnie, bez reszty (używane dla podkreślenia ekspresji wyrażenia lub żartobliwie)» Zbadać, przeszukać coś dokumentnie. Dokumentnie się ośmieszyć … Słownik języka polskiego
dudek — m III, DB. dudekdka, N. dudekdkiem; lm M. dudekdki 1. lm B.=M. «Upupa epops, ptak z rzędu kraskowatych, mający długi, łukowato wygięty dziób, upierzenie pomarańczowo czarno białe, na głowie rozkładany czub z piór; w Polsce objęty ochroną… … Słownik języka polskiego
dureń — m I, DB. dureńrnia; lm M. dureńrnie, DB. dureńrniów a. dureńrni 1. pogard. «człowiek głupi; głupiec, bałwan» ◊ Robić z kogo durnia, wystawić, wystawiać kogo na durnia «robić z kogoś głupca, ośmieszyć, ośmieszać» □ Durniów nie sieją, sami się… … Słownik języka polskiego
koń — m I, DB. konia; lm M. konie, D. koni 1. «Equus caballus, ssak nieparzystokopytny z rodziny koniowatych, roślinożerny; hodowany jako zwierzę domowe, pociągowe lub wierzchowe; żyje także w stanie dzikim» Gniady, bułany, rączy koń. Koń cugowy,… … Słownik języka polskiego
okryć — dk Xa, okryję, okryjesz, okryj, okrył, okryty okrywać ndk I, okryćam, okryćasz, okryćają, okryćaj, okryćał, okryćany 1. «nakryć z wierzchu albo ze wszystkich stron; osłonić, otulić» Okryć kogoś szalem, chustką, płaszczem. Okrywano róże słomą. ◊… … Słownik języka polskiego
przerobić — dk VIa, przerobićbię, przerobićbisz, przerobićrób, przerobićbił, przerobićbiony przerabiać ndk I, przerobićam, przerobićasz, przerobićają, przerobićaj, przerobićał, przerobićany 1. «opracować coś powtórnie, zmienić kształt, formę czegoś… … Słownik języka polskiego
sparodiować — dk IV, sparodiowaćdiuję, sparodiowaćdiujesz, sparodiowaćdiuj, sparodiowaćował, sparodiowaćowany «zrobić, stworzyć parodię czegoś; naśladując ośmieszyć» Sparodiować czyjś styl, utwór. Sparodiować znanego aktora, piosenkarza … Słownik języka polskiego
