oznajmujący

oznajmujący
imiesł. przymiotnikowy czynny czas. daw. oznajmować, dziś tylko w terminach
∆ jęz. Tryb oznajmujący «tryb czasownika wyrażający stosunek mówiącego względem wypowiadanej treści, wskazujący, że osoba mówiąca uważa tę treść za rzeczywistą; tryb orzekający»
∆ Zdanie oznajmujące «zdanie, którego orzeczenie użyte jest w trybie oznajmującym; zdanie orzekające»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • deklaratywny — 1. «polegający na czczej deklaracji, nie płynący z przekonania; nieszczery, gołosłowny» Deklaratywne oświadczenia. 2. przestarz. «oznajmujący, deklarujący co» …   Słownik języka polskiego

  • indikatiwus — m IV, D. indikatiwuswu, Ms. indikatiwuswie, blm jęz. «tryb oznajmujący» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • orzec — dk Vc, orzeknę, orzekniesz, orzekł, orzeczony, orzekłszy orzekać ndk I, orzecam, orzecasz, orzecają, orzecaj, orzecał, orzecany 1. «wypowiedzieć, wyrazić sąd, opinię, zdanie o czymś; oświadczyć, stwierdzić, określić coś, rozstrzygnąć coś» Lekarze …   Słownik języka polskiego

  • tryb — m IV, D. u, Ms. trybbie; lm M. y 1. «ustalony porządek, zwyczaj załatwiania określonych spraw; metoda postępowania, sposób, system» Tryb postępowania, załatwiania czegoś. Sprawa została załatwiona w trybie przyśpieszonym. Wszystko idzie, toczy… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”