paplanie

paplanie
n I
rzecz. od paplać.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • gadanina — ż IV, CMs. gadaninanie; lm D. gadaninain lekcew. «mówienie, zwłaszcza o czymś nieważnym, rozprawianie bez sensu; paplanie» Bezmyślna, pusta gadanina …   Słownik języka polskiego

  • trajkot — m IV, D. u, Ms. trajkotocie; lm M. y 1. pot. «szybkie, głośne mówienie, paplanie; gadanina» Babski trajkot. Mieć dość czyjegoś trajkotu. 2. «odgłosy strzałów, pracy silnika; terkot, stukot» …   Słownik języka polskiego

  • gadanina — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. gadaninanie {{/stl 8}}{{stl 7}} lekceważące określenie mówienia, zwłaszcza gdy chodzi o sprawy błahe; rozprawianie bez sensu; paplanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czcza gadanina. Mieć dosyć czyjejś gadaniny. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gadulstwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. gadulstwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} skłonność do nadmiernego, niepotrzebnego mówienia, jałowe rozwodzenie się nad czymś; paplanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Denerwujące gadulstwo. Rozwlekłe gadulstwo. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”