- trajkot
- m IV, D. -u, Ms. \trajkotocie; lm M. -y1. pot. «szybkie, głośne mówienie, paplanie; gadanina»
Babski trajkot.
Mieć dość czyjegoś trajkotu.
2. «odgłosy strzałów, pracy silnika; terkot, stukot»
Słownik języka polskiego . 2013.
trajkot
Look at other dictionaries:
trajkot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. trajkotocie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} szybkie, krzykliwe mówienie, zazwyczaj pozbawione istotnych treści; paplanina, gadanina : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
