Pełnomocnik stron w sprawie cywilnej.
Być czyimś pełnomocnikiem.
Mianować kogoś swoim pełnomocnikiem.
Słownik języka polskiego . 2013.
pełnomocnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. pełnomocnikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba posiadająca pełnomocnictwo do wykonywania jakichś czynności prawnych w imieniu i na rzecz mocodawcy; plenipotent : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być czyimś pełnomocnikiem.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Jacek Saryusz-Wolski — Jacek Emil Saryusz Wolski (born September 19, 1948 in Łódź) is a Polish diplomat, politician and a MEP: member of the European Parliament (elected on 13 June 2004). Scientific career Jacek Saryusz Wolski was a professor at the University of Łódź… … Wikipedia
Państwowy Urząd Repatriacyjny — (abbreviated PUR, translated into English as State Repatriation Office, State Office of Repatriation, National Repatriation Office or National Office of Repatriation) was a Polish communist governmental body created on 7 October 1944 to oversee… … Wikipedia
Сариуш-Вольский, Яцек — Яцек Эмиль Сариуш Вольский польск. Jacek Emil Saryusz Wolski … Википедия
delegat — m IV, DB. a, Ms. delegatacie; lm M. delegataci, DB. delegattów «wybrany lub wyznaczony przedstawiciel jakiejś zbiorowości (organizacji, partii, związku, państwa itp.), upoważniony do reprezentowania jej interesów; członek delegacji; wysłannik,… … Słownik języka polskiego
komisarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y 1. «oficer policji; ranga, stopień oficerski w policji» 2. «pełnomocnik dyplomatyczny niektórych państw w krajach nie mających pełnej suwerenności» 3. «urzędnik stały lub powołany okresowo do wypełnienia specjalnych… … Słownik języka polskiego
mandatariusz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) 1. «osoba mająca mandat pełnomocnictwo do pełnienia jakiegoś urzędu obywatelskiego (szczególnie posła); pełnomocnik» 2. «państwo mające mandat pełnomocnictwo do administrowania terytorium mandatowym» 3. hist. «w… … Słownik języka polskiego
pełnomocny — pełnomocnyni «upoważniony do czegoś; mający prawa pełnomocnika, występujący jako pełnomocnik» Pełnomocny delegat, wysłannik, zastępca … Słownik języka polskiego
plenipotent — m IV, DB. a, Ms. plenipotentncie; lm M. plenipotentnci, DB. ów 1. «osoba mająca czyjąś plenipotencję, upoważniona przez mocodawcę do działania w jego imieniu, w jego zastępstwie; pełnomocnik» Zawierać transakcję jako czyjś plenipotent. 2. hist.… … Słownik języka polskiego
prokurent — m IV, DB. a, Ms. prokurentncie; lm M. prokurentnci, DB. ów «pełnomocnik przedsiębiorstwa handlowego lub banku upoważniony do działania w jego imieniu (na zasadzie prokury)» Prokurent banku. Prokurent firmy handlowej … Słownik języka polskiego
