- piszczek
- m III, D. \piszczekczka, N. \piszczekczkiem1. B.=D.; lm M. ci \piszczekczkowie, te \piszczekczki, DB. \piszczekczkówhist. «w średniowieczu: muzykant grający na instrumentach dętych (np. flecista, trębacz)»2. B.=M.; lm MB. \piszczekczkirzad. «przedmiot (najczęściej w kształcie ptaszka) pusty w środku, służący do świstania, gwizdania (zwykle jako zabawka dla dzieci)»
Słownik języka polskiego . 2013.