- plugawy
- \plugawywi, \plugawywszy«obrzydliwy, najczęściej w sensie moralnym, nieprzyzwoity, bezwstydny»
Plugawa anegdota.
Posługiwać się plugawym językiem.
Plugawa spelunka.
Słownik języka polskiego . 2013.
Plugawa anegdota.
Posługiwać się plugawym językiem.
Plugawa spelunka.
Słownik języka polskiego . 2013.
plugawy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, plugawywi, plugawywszy {{/stl 8}}{{stl 7}} budzący głęboki wstręt, odrazę; ohydny moralnie, nieprzyzwoity, bezwstydny; rzadziej: obrzydliwie brudny, niechlujny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Plugawy charakter, dowcip,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
плюгавый — плюгавый; плюгавка мышь, крыса , плюгавик гад, пресмыкающееся , укр. плюгавий, блр. плюгавы, чеш. plihati волочить, тащить, валять в грязи , ̃sе тащиться , plihavy, plihavy грязный, идиотский , слвц. рl᾽uhаt᾽, рl᾽uhаvy, польск. plugawy грязный,… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
ПЛЮГАВЫЙ — Многие областные слова русского языка, встречающиеся по преимуществу в северо западных и юго западных говорах, находят соответствие в украинском и белорусском языках, а также в западнославянских языках. И часто бывает трудно решить, откуда и… … История слов
plugawiec — m II, DB. plugawiecwca, W. plugawiecwcze; lm M. plugawiecwcy, DB. plugawiecwców «człowiek plugawy, budzący wstręt» … Słownik języka polskiego
plugawo — plugawoej przysłów. od plugawy Zakląć plugawo … Słownik języka polskiego
plugawość — ż V, DCMs. plugawośćści, blm rzecz. od plugawy Plugawość czyichś poglądów … Słownik języka polskiego
plugawo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., plugawowiej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. plugawy: Wyrażać się plugawo. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wesz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVb, lm M. wszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niewielki bezskrzydły owad występujący w kilkuset gatunkach, pasożytujący na człowieku i innych ssakach; żywiący się ich krwią {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień