płynny

płynny
1. «będący płynem, mający postać płynu, używany w postaci płynu; ciekły»

Płynna masa, magma.

Roztopiony, płynny metal, wosk.

Paliwa płynne.

Smary płynne.

Pokarmy płynne.

∆ Gaz płynny «mieszanina skroplonych węglowodorów, zawierająca głównie propan i butan, otrzymywana z gazu ziemnego mokrego lub z gazów rafineryjnych, używana m.in. do ogrzewania w gospodarstwie domowym i w przemyśle; gazol»
∆ Płynny owoc «sok pitny otrzymywany przez wytłaczanie świeżych owoców i pasteryzowany»
2. «o ruchu, chodzie itp.: taki, którego poszczególne fazy łagodnie przechodzą jedna w drugą, harmonijny; o linii, konturze: falisty, łagodnie wygięty, miękko zaokrąglony»

Pełne wdzięku, płynne ruchy.

Chód miała płynny, pełen gracji.

Iść płynnym, tanecznym krokiem.

Rysunek o liniach płynnych, miękkich.

3. «o stylu, wierszu itp.: sprawiający wrażenie łatwego, samorzutnego, odznaczający się harmonijnym rytmem, gładki; o czytaniu, mówieniu: swobodny, bez przerw, zahamowań, wprawny, biegły»

Płynne czytanie.

Płynna wymowa.

Płynne tłumaczenie na język polski.

Utwór napisany pięknym, płynnym wierszem.

Mówić, posługiwać się płynną francuszczyzną.

4. «nie dający się dokładnie określić; często się zmieniający, ulegający zmianom, niestały»

Płynna granica między opowiadaniem a nowelą.

Załoga była płynna, ludzie zmieniali się często.

* jęz. Spółgłoski płynne «spółgłoski półotwarte: r, l, ł»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • płynny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} występujący w postaci płynu; ciekły; niezestalony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płynna masa. Płynny miód, wosk. Płynny pokarm. Paliwo płynne. {{/stl 10}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ciekły — «mający właściwości cieczy; dający się przelewać, mogący ciec; cieknący, płynny» Ciekły smar, olej. Stan ciekły jakiejś substancji …   Słownik języka polskiego

  • flit — m IV, D. u, Ms. flicie, blm «środek owadobójczy, zwykle płynny» Tępić robactwo flitem. ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • gaz — m IV, D. u, Ms. gazzie 1. lm M. y chem. fiz. «ciało lotne, substancja nie mająca własnego kształtu ani objętości, wykazująca zdolność do samorzutnego rozprężania się, poniżej pewnej temperatury, zwanej krytyczną, przechodząca w stan ciekły; jeden …   Słownik języka polskiego

  • gazol — m I, D. u, blm chem. «mieszanina skroplonych węglowodorów, zawierająca głównie propan i butan, otrzymywana z gazu ziemnego mokrego lub z gazów rafineryjnych, używana do ogrzewania w gospodarstwie domowym i w przemyśle; gaz płynny» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • heraklitejski — «będący w duchu filozofii Heraklita z Efezu; płynny, zmienny, pozostający w ciągłym ruchu» Heraklitejska zmienność …   Słownik języka polskiego

  • krupiec — m II, D. krupiecpca, blm pszcz. «miód skrystalizowany o konsystencji mniej lub bardziej stałej i barwie nieco jaśniejszej niż miód płynny; dziarnina» …   Słownik języka polskiego

  • lepkość — ż V, DCMs. lepkośćści, blm 1. «właściwość lepienia się, klejenia» Lepkość miodu. 2. fiz. «tarcie wewnętrzne, opór stawiany przez ośrodek płynny podczas ruchu jednych jego warstw względem drugich» …   Słownik języka polskiego

  • miękki — miękcy, miększy «uginający się pod naciskiem, przy dotykaniu, ugniataniu itp.; nietwardy, niesztywny» Miękki dywan, materac, koc. Miękka poduszka, kanapa. Miękka tkanina. Miękki owoc, chleb. Miękkie resory. Miękkie zawieszenie pojazdu. ∆ Miękkie… …   Słownik języka polskiego

  • mikstura — ż IV, CMs. miksturaurze; lm D. miksturaur 1. rzad. «płynny lek sporządzony z kilku składników» Zażyć jakąś miksturę. 2. muz. «w organach: głos pomocniczy złożony (mieszany), dodający barwy dźwiękowi zasadniczemu, wydawany przez kilka piszczałek… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”