Nie pobłażać lenistwu.
Nie pobłażał wybrykom syna.
Pobłażał jedynaczce w drobnych wykroczeniach.
Nie pobłażać nikomu w niczym.
Słownik języka polskiego . 2013.
pobłażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pobłażaćam, pobłażaća, pobłażaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} być wyrozumiałym dla błędów, nieodpowiedniego postępowania, zachowania; okazywać pobłażliwość; tolerować niewłaściwe postępowanie, zachowanie, złe czyny :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobłażanie — n I 1. rzecz. od pobłażać. 2. «wyrozumiałość, tolerancja; pobłażliwość» Mieć dla kogoś pobłażanie. Okazywać pobłażanie dla czyichś słabostek. Karać surowo, bez pobłażania. Uśmiechnąć się z pobłażaniem. Coś nie zasługuje na pobłażanie … Słownik języka polskiego
szczędzić — ndk VIa, szczędzićdzę, szczędzićdzisz, szczędź, szczędzićdził «oszczędnie czegoś używać; żałować, oszczędzać, skąpić (dziś zwykle z przeczeniem)» Nie szczędzić kosztów, ofiar, pieniędzy, sił, starań. Nie szczędzić pochwał, rad, uwag. Szczędziła… … Słownik języka polskiego
żartować — ndk IV, żartowaćtuję, żartowaćtujesz, żartowaćtuj, żartowaćował 1. «mówić coś dla wywołania śmiechu, nie na serio, mówić żartem; dowcipkować» Żartować frywolnie, wesoło. Nauczyciel żartował z uczniami. Żartowałem mówiąc, że wyjeżdżam. ◊ Żartować… … Słownik języka polskiego
żeby — 1. «spójnik (używany także z zakończeniami osobowymi: żebym, żebyś, żebyśmy, żebyście) łączący ze zdaniem nadrzędnym zdanie podrzędne» a) «wyrażające cel tego, o czym mowa w zdaniu nadrzędnym; aby» Spotkali się, żeby szczerze porozmawiać. Trzeba… … Słownik języka polskiego
dawać – dać folgę — {{/stl 13}}{{stl 8}}{sobie, czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} dawać upust czemuś, pozwalać sobie na coś; pobłażać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dawać folgę żalowi, łzom. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobłażanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. pobłażać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} pobłażliwość; wyrozumiałość, tolerancja : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tolerować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, tolerowaćruję, tolerowaćruje, tolerowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykazywać tolerancję wobec kogoś, czegoś; znosić kogoś, coś, pobłażać komuś : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
