szczędzić

szczędzić
ndk VIa, \szczędzićdzę, \szczędzićdzisz, szczędź, \szczędzićdził
«oszczędnie czegoś używać; żałować, oszczędzać, skąpić (dziś zwykle z przeczeniem)»

Nie szczędzić kosztów, ofiar, pieniędzy, sił, starań.

Nie szczędzić pochwał, rad, uwag.

Szczędziła na strojach i jedzeniu.

◊ Nie szczędzić kogoś «nie mieć dla kogoś względów, nie pobłażać komuś; ostro, bezwzględnie krytykować»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • nie szczędzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, nie szczędzićdzę, nie szczędzićdzi, nie szczędzićędź, nie szczędzićdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} w stylu książkowym: nie skąpić, nie żałować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie szczędzić wysiłku, pochwał. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Polish Army oaths — Polish Armed Forces Branches …   Wikipedia

  • pot — m IV, D. u, Ms. pocie; lm M. y 1. «wodnista wydzielina gruczołów potowych, występująca na całej powierzchni skóry» Obfity, zimny pot. Drobne krople potu. Przenikliwy, ostry zapach potu. Mieć czoło mokre od potu. Wycierać pot z twarzy. Oblewać się …   Słownik języka polskiego

  • pożałować — dk IV, pożałowaćłuję, pożałowaćłujesz, pożałowaćłuj, pożałowaćował, pożałowaćowany 1. «poczuć żal z powodu utraty kogoś lub czegoś, z powodu czegoś, co zaszło lub nie zaszło, co minęło lub minie nie wykorzystane» Pożałował własnych słów. Gorzko… …   Słownik języka polskiego

  • przyłożyć — dk VIb, przyłożyćżę, przyłożyćżysz, przyłożyćłóż, przyłożyćżył, przyłożyćżony przykładać ndk I, przyłożyćam, przyłożyćasz, przyłożyćają, przyłożyćaj, przyłożyćał, przyłożyćany 1. «zbliżyć coś do czegoś aż do zetknięcia (zwykle w określonym celu) …   Słownik języka polskiego

  • staranie — n I; lm D. staranieań zwykle w lm «usiłowania skierowane ku osiągnięciu, otrzymaniu czegoś; zabiegi» Gorączkowe, gorliwe, usilne, skuteczne starania. Daremne, próżne, nieustanne, wieloletnie starania o coś. Podejmować starania o coś. Dołożyć… …   Słownik języka polskiego

  • szturchaniec — m II, DB. szturchaniecańca; lm M. szturchaniecańce, D. szturchaniecańców «uderzenie, potrącenie, pchnięcie pięścią, łokciem, kułakiem; kuksaniec» Lekki, mocny szturchaniec. Dać komuś szturchańca. Dostać, oberwać od kogoś szturchańca. Rozdawać… …   Słownik języka polskiego

  • trud — m IV, D. u, Ms. trudzie; lm M. y «ciężka praca, wielki wysiłek, fatyga; znój, trudzenie się» Codzienny trud. Daremny, próżny trud. Coś wymagało niemało trudu. Być wytrzymałym na trudy. Wykonać coś bez trudu. Ponosić wszelkie trudy. Zadaw …   Słownik języka polskiego

  • uwaga — ż III, CMs. uwadze 1. blm «koncentracja świadomości na jakimś przedmiocie, fakcie lub przeżyciu psychicznym» Baczna, napięta, natężona, rozproszona, skupiona uwaga. Podzielność uwagi. Skupić uwagę. Skierować na coś czyjąś uwagę. Wytężać,… …   Słownik języka polskiego

  • zabieg — m III, D. u, N. zabieggiem; lm M. i 1. «interwencja mająca na celu wywołanie określonego skutku, zwykle będąca środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś (np. skutkom choroby)» Bolesny, drobny, konieczny, przykry, uciążliwy zabieg. Zabieg… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”