pobrząkiwanie

pobrząkiwanie
n I
1. rzecz. od pobrząkiwać.
2. «słaby przerywany dźwięk wydawany przez potrącane, uderzane przedmioty metalowe, szklane, struny instrumentu itp.»

Z kuchni dochodzi pobrząkiwanie naczyń.

Już zamykają - słychać pobrząkiwanie kluczy.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • pobrzękiwanie — n I 1. rzecz. od pobrzękiwać. 2. → pobrząkiwanie w zn. 2 …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”