pobyć

pobyć
dk, \pobyćbędę, \pobyćbędziesz, \pobyćbędą, \pobyćbądź, \pobyćbył
«pozostać pewien czas w jakimś miejscu, zabawić gdzieś niedługo»

Pobył na wsi tylko trzy dni.

Chłopiec pobył u ciotki przez pół roku.

Pobądź ze mną chwilę.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • pobyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk XIIb, pobyćbędę, pobyćbędzie, pobyćbądź {{/stl 8}}{{stl 7}} spędzić gdzieś trochę czasu; zabawić gdzieś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chciałbym pobyć dłużej z dziećmi. Pobyła parę dni u znajomych. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • posiedzieć — dk VIIa, posiedziećdzę, posiedziećdzisz, posiedziećsiedź, posiedziećdział, posiedziećdzieli, posiedziećdziawszy 1. «pobyć jakiś czas w pozycji siedzącej, usiąść na pewien, zwykle krótki czas» Posiedzieć chwilę na ławce w parku. Posiedzieć trochę… …   Słownik języka polskiego

  • pomieszkać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, pomieszkaćam, pomieszkaća, pomieszkaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieszkać gdzieś jakiś czas : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pomieszkać dwa miesiące u rodziny. Mógłbym tu trochę… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… …   Słownik frazeologiczny

  • dosiedzieć — dk VIIa, dosiedziećdzę, dosiedziećdzisz, dosiedziećsiedź, dosiedziećdział, dosiedziećdzieli dosiadywać ndk VIIIa, dosiedziećduję, dosiedziećdujesz, dosiedziećduj, dosiedziećywał 1. «posiedzieć, pobyć, wytrzymać gdzieś do pewnego czasu» Z trudem… …   Słownik języka polskiego

  • nabyć — dk, nabyćbędę, nabyćbędziesz, nabyćbądź, nabyćbył, nabyćbyty nabywać ndk I, nabyćam, nabyćasz, nabyćają, nabyćaj, nabyćał, nabyćany 1. książk. «otrzymać coś na własność za pieniądze lub przez wymianę; kupić» Nabyć dom, meble. Nabyć książki na… …   Słownik języka polskiego

  • po- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne, najczęściej dokonane, oznaczający» a) «powtarzanie czynności przez jeden podmiot względem wielu przedmiotów lub ich części, np. pogubić, polepić, pomyć, potopić, powiązać; poprzedzielać, porozsyłać,… …   Słownik języka polskiego

  • podąsać się — dk I, podąsać sięam się, podąsać sięasz się, podąsać sięają się, podąsać sięaj się, podąsać sięał się «pobyć przez jakiś czas w złym humorze; pogrymasić, pokaprysić» Trochę się podąsała, ale już jej przeszło …   Słownik języka polskiego

  • poklęczeć — dk VIIb, poklęczećczę, poklęczećczysz, poklęczećklęcz, poklęczećczał, poklęczećczeli «pobyć pewien czas w pozycji klęczącej» Poklęczeć w kącie. Poklęczeć do końca nabożeństwa …   Słownik języka polskiego

  • poleżeć — dk VIIb, poleżećżę, poleżećżysz, poleżećleż, poleżećżał, poleżećżeli 1. «spędzić pewien czas leżąc; leżąc odpocząć» Poleżeć dla odpoczynku. Poleżeć po jedzeniu, po obiedzie. Chory musi poleżeć parę dni w łóżku. 2. «przebyć pewien czas w… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”