nabyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}nabywać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nabywać — → nabyć … Słownik języka polskiego
nabywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nabywaćam, nabywaća, nabywaćają, nabywaćany {{/stl 8}}– nabyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIIb, nabywaćbędę, nabywaćbędzie, nabywaćbądź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o dobrach… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kupić — dk VIa, kupićpię, kupićpisz, kup, kupićpił, kupićpiony kupować ndk IV, kupićpuję, kupićpujesz, kupićpuj, kupićował, kupićowany 1. «nabyć coś po pewnej cenie, za pewną sumę pieniędzy» Kupić tanio, drogo. Kupić za pół darmo, za bezcen, za gotówkę,… … Słownik języka polskiego
psi — «odnoszący się do psa, należący do psa, właściwy psu, taki jak u psa» Psie kły. Psie ujadanie. Psi zaprząg. ∆ pot. Psi grzyb «grzyb niejadalny» ∆ bot. Psia trawka «Nardus stricta, roślina z rodziny traw, której kwiatostanem jest kłos o kłoskach… … Słownik języka polskiego
film — 1. Czeski film «sytuacja, w której nie wiadomo, o co chodzi»: Kilka lat temu w tym samym miejscu, tuż przy ulicy, zgwałcono nauczycielkę. Choć było popołudnie, świadkowie też się nie znaleźli. Nikt nic nie widział i nie słyszał. Czeski film –… … Słownik frazeologiczny
biegłość — ż V, DCMs. biegłośćści, blm «nabyte doświadczenie w wykonywaniu czegoś; sprawność, wprawa w czymś» Biegłość w piśmie, w leczeniu. Nabyć biegłości w czymś. Wykonywać coś z biegłością … Słownik języka polskiego
doświadczenie — n I 1. rzecz. od doświadczyć. 2. lm D. doświadczenieeń «ogół wiadomości zdobytych na podstawie obserwacji i przeżyć; znajomość życia, rzeczy i ludzi; zasób umiejętności, praktyka, wprawa; próba życiowa» Bogate, bolesne, gorzkie, smutne… … Słownik języka polskiego
kolonijka — ż III, CMs. kolonijkajce; lm D. kolonijkajek rzad. zdr. od kolonia (zwykle w zn. 3, 4 i 5) a) w zn. 3: Mała kolonijka malarzy we Florencji. b) w zn. 4: Osiedlić się na niewielkiej kolonijce. c) w zn. 5: Mieć, nabyć kolonijkę … Słownik języka polskiego
nabrać — dk IX, nabraćbiorę, nabraćbierzesz, nabraćbierz, nabraćbrał, nabraćbrany nabierać ndk I, nabraćam, nabraćasz, nabraćają, nabraćaj, nabraćał, nabraćany 1. «ująć, chwycić coś na co lub w co; zagarnąć, zaczerpnąć» Nabrać wody do wiadra. Nabrać zupy… … Słownik języka polskiego
