Pochlubić się swoimi osiągnięciami, wynikami badań naukowych.
Nie mógł się pochlubić dziećmi.
Słownik języka polskiego . 2013.
chlubić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, chlubić siębię się, chlubić siębi się {{/stl 8}}– pochlubić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} chwalić się czymś (kimś), z czego (kogo) jest się dumnym, co (kto) przynosi (w oczach innych)… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pochwalić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}chwalić się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pochwalić się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pochwalić sięlę się, pochwalić sięli się {{/stl 8}}{{stl 7}} przedstawić coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pochwalić — dk VIa, pochwalićlę, pochwalićlisz, pochwalićchwal, pochwalićlił, pochwalićlony «wyrazić uznanie, pozytywną opinię o kimś lub o czymś, udzielić pochwały» Pochwalić wzorowy porządek. Pochwalić kogoś za pilność, za punktualność. Pochwalić ucznia… … Słownik języka polskiego
