począć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}poczynać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}począć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Va, począćcznę, począćcznie, począćcznij, począćczął, począćczęli, począćczęty {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
począć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}poczynać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poczynać się – począć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} w stylu książkowym: zaczynać się, rozpoczynać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieje miasta poczynają się w starożytności. Ludzie poczęli się upominać o swoje prawa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poczynać — → począć … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
poczynać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poczynaćam, poczynaća, poczynaćają, poczynaćany {{/stl 8}}– począć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, poczynaćcznę, poczynaćcznie, poczynaćcznij, poczynaćczął, poczynaćczęli, poczynaćczęty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drut — 1. Coś (jest) proste jak drut «o czymś, co jest jasne, zrozumiałe, niewymagające wyjaśnień»: Mam pomysł, co począć z tą wysłanniczką Piekieł. – No? – Zbawić. To proste jak drut: skoro strącenie do krainy ciemności byłoby dla niej upragnioną… … Słownik frazeologiczny
drapać — ndk IX, drapaćpię, drapaćpiesz, drap, drapaćał, drapaćany drapnąć dk Va, drapaćnę, drapaćniesz, drapaćnij, drapaćnął, drapaćnęła, drapaćnęli, drapaćnięty, drapaćnąwszy 1. «skrobać, pocierać, szarpać czymś ostrym, szczególnie paznokciami,… … Słownik języka polskiego
dziecko — n II, N. dzieckokiem; lm MDB. dzieci, N. dziećmi 1. «człowiek od urodzenia do wieku młodzieńczego; każdy, niezależnie od wieku potomek w stosunku do rodziców; syn, córka» Rodzone, dorosłe, nieletnie dziecko. Rozkapryszone, rozpuszczone,… … Słownik języka polskiego
fant — m IV, D. u, Ms. fantncie; lm M. y 1. «przedmiot do wygrania na loterii» Fant loteryjny. Losować fanty. 2. «w grach towarzyskich: przedmiot składany do wykupu za uchybienie któremuś z przepisów gry» Dawać, dać fant. Wykupić fant. Wykupić się… … Słownik języka polskiego
