- początek
- m III, D. \początektku, N. \początektkiem; lm M. \początektki1. «to, od czego się coś zaczyna w czasie lub przestrzeni; rozpoczęcie (się) czegoś, pierwszy moment, pierwszy punkt»
Dobry, zły, trudny, łatwy początek.
Ciekawy, nudny początek powieści, sztuki.
Początek pracy, lekcji.
Początek drogi, ulicy.
Jak na początek, poszło mu dość łatwo.
Na początku zarabiał niewiele.
Na początek zabrała się do sprzątania.
Od samego początku wziął się do roboty.
Uczyć się, czytać coś od początku.
Przyjechał do nas w początkach lipca.
Z początkiem października wyjechał za granicę.
Miłe złego początki, lecz koniec żałosny. (Krasicki)
◊ Od początku świata «od bardzo dawna»◊ Z początku «w pierwszym okresie»◊ Brać początek z czegoś, od czegoś «pochodzić skądś, od czegoś»◊ Dać początek czemuś «spowodować powstanie czegoś, być przyczyną powstania czegoś, założyć, zapoczątkować coś»◊ Zrobić dobry początek «zacząć coś pomyślnie, zapoczątkować serię pomyślnych zdarzeń»◊ Zaczynać, robić coś od początku «robić coś na nowo, po raz drugi»2. tylko w lm «pierwsze, elementarne wiadomości z jakiejś dziedziny»Uczył się początków angielskiego.
Słownik języka polskiego . 2013.