- poddanie
- n Irzecz. od poddać.poddanie się1. rzecz. od poddać się.2. «uległość, rezygnacja»
Znosił swój los spokojnie, z poddaniem się.
Słownik języka polskiego . 2013.
poddanie
Look at other dictionaries:
Второй Торуньский мир — Второй Торуньский мир … Википедия
asceza — ż IV, CMs. ascezaezie, blm 1. «wyrzekanie się przyjemności, unikanie uciech życiowych, bardzo skromny tryb życia; wstrzemięźliwość» Kogoś cechuje asceza obyczajowa. 2. rel. «dobrowolne i metodyczne ograniczanie potrzeb życiowych, poddanie się… … Słownik języka polskiego
boży — przym. od bóg (zwykle w zn. 1) Opatrzność boża. Sprawiedliwość boża. ∆ Boże Ciało «w kościele katolickim święto ku czci Najświętszego Sakramentu» ∆ Boże Narodzenie «święto kościelne obchodzone przez chrześcijan na pamiątkę narodzenia Chrystusa» ∆ … Słownik języka polskiego
determinacja — ż I, DCMs. determinacjacji, blm 1. «niezłomne postanowienie, stanowczość, zdecydowanie» Determinacja w postępowaniu. Odrzucić z determinacją propozycję. 2. «bierne poddanie się wypadkom; rezygnacja» Z determinacją znosić upokorzenia. 3. filoz.… … Słownik języka polskiego
dziać się — ndk Xb, dzieje się, dziej się, działo się «odbywać się, stawać się, zdarzać się, zachodzić» Wokół panowała cisza, nic się nie działo. Był tak zamyślony, że nie wiedział, co się wokół dzieje. Działo się to bardzo dawno temu. ◊ Dzieje się coś komuś … Słownik języka polskiego
hydrolizować — ndk IV, hydrolizowaćzuję, hydrolizowaćzujesz, hydrolizowaćzuj, hydrolizowaćował, hydrolizowaćowany chem. «rozkładać związek chemiczny przez poddanie go działaniu wody; ulegać rozkładowi hydrolitycznemu na skutek działania wody» … Słownik języka polskiego
intonacja — ż I, DCMs. intonacjacji; lm D. intonacjacji (intonacjacyj) 1. jęz. «modulacja głosu, sposób akcentowania wyrazów i zdań przy ich wygłaszaniu; ton muzyczny mowy, jej strona rytmiczno melodyjna» Intonacja wyrazowa, zdaniowa. Intonacja opadająca,… … Słownik języka polskiego
kapitulacja — ż I, DCMs. kapitulacjacji; lm D. kapitulacjacji (kapitulacjacyj) «poddanie się nieprzyjacielowi, zaprzestanie walki, układ dotyczący warunków poddania się» Warunki kapitulacji. Akt (bezwarunkowej) kapitulacji. Podpisać kapitulację. przen.… … Słownik języka polskiego
kędzierzawić — ndk VIa, kędzierzawićwię, kędzierzawićwisz, kędzierzawićwił, kędzierzawićwiony 1. «fryzować, kręcić, zwijać włosy» 2. włók. «wytwarzać na tkaninach runowych i silnie drapanych (głównie wełnianych) nierówną, splątaną strukturę powierzchniową;… … Słownik języka polskiego
pod — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcję) w narzędniku lub bierniku» 1. «tworzy wyrażenia określające zlokalizowanie lub skierowanie czegoś poniżej jakiegoś przedmiotu oraz wyrażenia oznaczające przedmiot… … Słownik języka polskiego
