podeptać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}deptać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}podeptać II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}deptać II {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podeptać się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}deptać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
deptać się – podeptać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} deptać sobie nawzajem po nogach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Deptać się w zatłoczonym autobusie. Podeptać się w zbitej kolejce do kasy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
deptać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, deptaćpczę || deptaćpce, deptaćpcze || deptaćpce, deptaćpczą || deptaćpcą, deptaćany {{/stl 8}}– podeptać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}zdeptać {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IIa… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stratować — dk IV, stratowaćtuję, stratowaćtujesz, stratowaćtuj, stratowaćował, stratowaćowany «tratując zmiażdżyć, zniszczyć, zgnieść kogoś lub coś; podeptać» Stratowany trawnik. Konie stratowały zboże … Słownik języka polskiego
zdeptać — dk IX, zdeptaćpczę (zdeptaćpcę), zdeptaćpczesz (zdeptaćpcesz), zdepcz, zdeptaćał, zdeptaćany 1. «depcząc, chodząc zgnieść, zniszczyć; stratować, podeptać» Zdeptać trawnik. Zdeptane grządki. ◊ pot. Niech to kaczki zdepczą, bodaj cię kaczki… … Słownik języka polskiego