biegunka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. biegunkance; lm D. biegunkanek {{/stl 8}}{{stl 7}} stan chorobowy będący efektem zaburzeń trawienia, objawiający się częstym oddawaniem zazwyczaj płynnego lub półpłynnego stolca; rozwolnienie : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sraczka — Biegunka Eng. Diarrhea; loose bowels … Słownik Polskiego slangu
cholera — ż IV, CMs. choleraerze; lm D. choleraer 1. blm med. «ostra, epidemiczna choroba zakaźna, o gwałtownym przebiegu z biegunką i wymiotami, powodującymi groźne odwodnienie i wyniszczenie organizmu, często prowadzące do zgonu chorego» ∆ wet. Cholera… … Słownik języka polskiego
czerwonka — ż III, CMs. czerwonkance, blm ∆ med. Czerwonka bakteryjna «epidemiczna choroba zakaźna powodująca owrzodzenie jelita grubego, biegunkę, bolesne skurcze jelit, krwawe wypróżnienia; czerwonka, dyzenteria, krwawa biegunka» ∆ Czerwonka pełzakowa… … Słownik języka polskiego
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
biały — białyali, bielszy «mający barwę właściwą śniegowi, mleku» Oślepiająco biały śnieg. Biały obrus. Białe obłoki, kwiaty. Zęby białe jak ser. Ponad śnieg bielszym się stanę. (Żeromski) ∆ Biały człowiek «potocznie o człowieku należącym do białej… … Słownik języka polskiego
cisawica — ż II, DCMs. cisawicacy, blm med. «przewlekła choroba nadnerczy objawiająca się m.in. biegunką, brunatnymi przebarwieniami skóry i śluzówek oraz wychudzeniem i ogólnym wyniszczeniem organizmu; choroba Addisona» … Słownik języka polskiego
kokcydioza — ż IV, CMs. kokcydiozazie; lm D. kokcydiozaoz zootechn. «choroba inwazyjna zwierząt, zwłaszcza domowych (bydła, owiec, trzody chlewnej, królików, drobiu), wywoływana przez sporowce, objawiająca się m.in. biegunką i wychudzeniem» ‹n. łac. z gr.› … Słownik języka polskiego
laksacja — ż I, DCMs. laksacjacji, blm med. «biegunka» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
lamblioza — ż IV, CMs. lambliozazie; lm D. lambliozaoz med. «choroba wywołana u człowieka przez lamblie pasożytujące w jelicie cienkim, niekiedy w wątrobie i w przewodach żółciowych; objawia się podwyższoną temperaturą ciała, biegunką, czasem żółtaczką» … Słownik języka polskiego
