- podmiot
- m IV, D. -u, Ms. \podmiotocie; lm M. -y1. jęz. «imienna część zdania, imienna grupa wyrazowa nazywająca przedmiot (pojęcie), o którym się w zdaniu orzeka, połączona związkiem zgody z orzeczeniem»∆ Podmiot bierny «podmiot łączący się z orzeczeniem wyrażonym w stronie biernej»∆ Podmiot czynny «podmiot łączący się z orzeczeniem wyrażonym w stronie czynnej»∆ Podmiot domyślny «podmiot nie wyrażony oddzielnym wyrazem, lecz dający się wywnioskować z form orzeczenia»∆ Podmiot gramatyczny «podmiot wyrażony w mianowniku»∆ Podmiot logiczny «podmiot wyrażony w przypadku zależnym (nie w mianowniku)»∆ Podmiot nierozwinięty «podmiot wyrażony tylko jednym wyrazem»∆ Podmiot rozwinięty «podmiot wyrażony dwoma lub więcej wyrazami»∆ Podmiot zasadniczy «najważniejszy wyraz podmiotu rozwiniętego»∆ lit. Podmiot liryczny «osoba będąca podmiotem wypowiedzi w utworze lirycznym»2. filoz. «osoba poznająca, przeżywająca, działająca»3. praw. «osoba fizyczna lub prawna mogąca posiadać prawa i obowiązki»
Słownik języka polskiego . 2013.
