podszycie

podszycie
n I
1. rzecz. od podszyć.
2. lm D. \podszycieyć
«to, co jest podszyte lub bywa przyszywane pod coś, co stanowi spodnią, podszytą warstwę czegoś»

Futra z baranów używane są na podszycia do palt zimowych.

3. lm D. \podszycieyć
«warstwa roślinności (głównie krzewów) w lesie, wysokości do kilku metrów, nie wyrastająca nigdy ponad dolne piętro drzewostanu; podszyt»
4. pot.runo w zn. 3

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • podszycie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. podszyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}podszycie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. podszycieyć {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ПОДШИВКА — обшивка снизу горизонтальной или наклонной поверхности конструкции (Болгарский язык; Български) дъсчена таванна обшивка (Чешский язык; Čeština) podbíjení; podbití (Немецкий язык; Deutsch) Unterfütterung (Венгерский язык; Magyar) burkolat… …   Строительный словарь

  • podszewka — ż III, CMs. podszewkawce; lm D. podszewkawek «tkanina podszyta pod jakąś część garderoby, podbicie; tkanina (zwykle jedwabna) używana na podszycie płaszczy, żakietów, czapek itp.» Atłasowa, jedwabna podszewka. Płaszcz na podszewce w kratę.… …   Słownik języka polskiego

  • podszyć — dk Xa, podszyćszyję, podszyćszyjesz, podszyćszyj, podszyćszył, podszyćszyty podszywać ndk I, podszyćam, podszyćasz, podszyćają, podszyćaj, podszyćał, podszyćany 1. «przyszyć od spodu coś do czegoś; dać do czegoś podszewkę, podbicie, podbić czymś» …   Słownik języka polskiego

  • podszyt — m IV, D. u, Ms. podszytycie; lm M. y → podszycie w zn. 3 …   Słownik języka polskiego

  • puch — m III, D. u; lm M. y 1. «drobne, miękkie pióra o bardzo krótkiej stosinie i rozpierzchłych promieniach, tworzące podszycie piór pokrywowych u dorosłych ptaków i wyłączną osłonę ciała u piskląt; u ssaków: krótkie, miękkie, bezrdzeniowe włosy… …   Słownik języka polskiego

  • runo — n III, Ms. runonie; lm D. run 1. «całość strzyży, zwłaszcza owczej, włosy wełniste pokrywające skórę zwierzęcia; skóra wraz z wełną» Gęste, rzadkie runo. ∆ Złote runo «według mitologii greckiej: cudowna skóra barania ze złotą wełną, strzeżona… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”