- podtuczyć
- dk VIb, \podtuczyćczę, \podtuczyćczysz, \podtuczyćtucz, \podtuczyćczył, \podtuczyćczony - podtuczać ndk I, \podtuczyćam, \podtuczyćasz, \podtuczyćają, \podtuczyćaj, \podtuczyćał, \podtuczyćany«podkarmić intensywnie, utuczyć zwierzę (żart. człowieka) do pewnego stopnia; podpaść»
Podtuczać prosię przez miesiąc.
Sprzedać podtuczone gęsi.
Podtuczyć dziecko po chorobie.
podtuczyć się - podtuczać się «zostać podtuczonym; żart. o ludziach: nabrać ciała, poprawić się»Dzięki dobrej karmie prosięta się podtuczyły.
Podtuczyć się na domowych obiadach.
Słownik języka polskiego . 2013.