- podtulić
- dk VIa, \podtulićlę, \podtulićlisz, \podtulićtul, \podtulićlił, \podtulićlony - podtulać ndk I, \podtulićam, \podtulićasz, \podtulićają, \podtulićaj, \podtulićał, \podtulićany«zgiąwszy, skurczywszy jakąś część ciała, schować ją, ukryć pod coś»
Podtulić pod siebie zziębnięte nogi.
Podtuliła rękę pod głowę.
Pies zmykał podtuliwszy ogon.
Słownik języka polskiego . 2013.