pogasić

pogasić
dk VIa, \pogasićgaszę, \pogasićsisz, \pogasićgaś, \pogasićsił, \pogasićgaszony
«przerwać palenie się, świecenie wielu ogni, świateł itp.; zgasić kolejno wiele czegoś»

Pogasić lampy, świece, ogniska.

przen.

Świt pogasił gwiazdy.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • pogasić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pogasićgaszę, pogasićsi, pogasićgaś, pogasićgaszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zgasić kolejno wiele lamp, świec, ogni itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Światła uliczne pogaszono.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • światło — n III, Ms. świetle; lm D. światłoteł 1. «promieniowanie elektromagnetyczne działające na oko ludzkie, wywołujące wrażenia wzrokowe, ułatwiające dostrzeganie i rozróżnianie przedmiotów, ich wielkości, kształtu, barwy i ruchu» Jaskrawe, oślepiające …   Słownik języka polskiego

  • wygasić — dk VIa, wygasićgaszę, wygasićsisz, wygasićgaś, wygasićsił, wygasićgaszony wygaszać ndk I, wygasićam, wygasićasz, wygasićają, wygasićaj, wygasićał, wygasićany «spowodować, że coś zgaśnie, przestanie się palić, stłumić palenie, świecenie się czegoś …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”