wygasić

wygasić
dk VIa, \wygasićgaszę, \wygasićsisz, \wygasićgaś, \wygasićsił, \wygasićgaszony - wygaszać ndk I, \wygasićam, \wygasićasz, \wygasićają, \wygasićaj, \wygasićał, \wygasićany
«spowodować, że coś zgaśnie, przestanie się palić, stłumić palenie, świecenie się czegoś (zwykle wielu świateł, ognisk); pogasić, zgasić»

Wygasić wszystkie światła samochodowe.

Wygasić ogień w lesie.

Wygasić pożar.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • wygasić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wygaszać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wygaszać — → wygasić …   Słownik języka polskiego

  • wygaszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wygaszaćam, wygaszaća, wygaszaćają, wygaszaćany {{/stl 8}}– wygasić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wygaszaćgaszę, wygaszaćsi, wygaszaćgaś, wygaszaćgaszony {{/stl 8}}{{stl 7}} gasić wiele świateł lub źródeł ognia,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • światło — n III, Ms. świetle; lm D. światłoteł 1. «promieniowanie elektromagnetyczne działające na oko ludzkie, wywołujące wrażenia wzrokowe, ułatwiające dostrzeganie i rozróżnianie przedmiotów, ich wielkości, kształtu, barwy i ruchu» Jaskrawe, oślepiające …   Słownik języka polskiego

  • wytłumić — dk VIa, wytłumićmię, wytłumićmisz, wytłumićtłum, wytłumićił, wytłumićmiony wytłumiać ndk I, wytłumićam, wytłumićasz, wytłumićają, wytłumićaj, wytłumićał, wytłumićany 1. «sprawić, że coś stanie się mniej głośne lub lepiej izolowane od hałasu;… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”