pognać

pognać
dk I, \pognaćam, \pognaćasz, \pognaćają, \pognaćaj, \pognaćał, \pognaćany a. pogonić dk VIa, \pognaćnię, \pognaćnisz, \pognaćgoń, \pognaćnił, \pognaćniony - poganiać ndk I, \pognaćam, \pognaćasz, \pognaćają, \pognaćaj, \pognaćał, \pognaćany
1. «ponaglić kogoś, coś do (szybkiego) chodu, popędzić, zmusić do pójścia, do udania się w jakimś kierunku»

Pognać krowy na pastwisko.

Pies pogonił kury po podwórzu.

Woźnica batem poganiał konie.

Jedno drugie pogania; coś (na czymś siedzi i) czymś pogania «jedno po drugim następuje kolejno, nieprzerwanie»
pot. Pogonić kogoś do czegoś (np. do nauki, do roboty) «zmusić kogoś do czegoś»
Pogonić komuś kota «zmusić kogoś do ucieczki; wypędzić kogoś skądś»
2. tylko dk «udać się dokądś bardzo szybko, biegiem; pobiec, pomknąć, popędzić»

Pognali co sił w nogach.

Chart pogonił za zającem.

przen.

Pogonić myślą w przeszłość.

3. częściej ndk «przynaglać kogoś do pośpiechu, do szybszego wykonania czegoś»

Poganiać spóźnialskich.

Brygadzista poganiał nas do roboty.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • pognać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}poganiać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pognać II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, pognaćam, pognaća, pognaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} udać się bardzo szybko w określonym… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • poganiać — → pognać …   Słownik języka polskiego

  • pogonić — → pognać …   Słownik języka polskiego

  • poganiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poganiaćam, poganiaća, poganiaćają, poganiaćany {{/stl 8}}– pognać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa{{/stl 8}}, pogonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, poganiaćnię, poganiaćni, poganiaćgoń, poganiaćniony {{/stl 8}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • machnąć — dk Va, machnąćnę, machnąćniesz, machnąćnij, machnąćnięty, machnąćnąwszy 1. forma dk czas. machać (p.) 2. posp. «uderzyć, rąbnąć» machnąć się pot. «pójść, pojechać prędko, zaraz; pospieszyć, pognać» Machnąć się do kina. ◊ pot. Machnąć się za kogoś …   Słownik języka polskiego

  • popędzić — dk VIa, popędzićdzę, popędzićdzisz, popędzićpędź, popędzićdził, popędzićdzony popędzać ndk I, popędzićam, popędzićasz, popędzićają, popędzićaj, popędzićał, popędzićany 1. «zmusić kogoś lub coś do pójścia, posuwania się w określonym kierunku»… …   Słownik języka polskiego

  • czereda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. czeredaedzie {{/stl 8}}{{stl 7}} gromada, grupa osób (niekiedy żartobliwie lub ze złością); zgraja, banda : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czereda grzybiarzy. Nauczycielkę obległa czereda dzieciaków. Pognać, włóczyć się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • machnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} udać się szybko dokądś, do kogoś; pójść, pojechać, pognać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Machnąć się do kolegi, do Krakowa, nad rzekę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • na jednej nodze — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo szybko, śpiesząc się, pędem; raz dwa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pobiec, pognać, skoczyć, załatwić coś na jednej nodze. Przynieście podnośnik z warsztatów – ale tak na jednej nodze! {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pogonić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}poganiać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pogonić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pogonićnię, pogonićni, pogonićgoń {{/stl 8}}{{stl 7}} udać się bardzo szybko dokądś za… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
https://polish.en-academic.com/45311/pogna%C4%87 Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”