pognać

pognać
dk I, \pognaćam, \pognaćasz, \pognaćają, \pognaćaj, \pognaćał, \pognaćany a. pogonić dk VIa, \pognaćnię, \pognaćnisz, \pognaćgoń, \pognaćnił, \pognaćniony - poganiać ndk I, \pognaćam, \pognaćasz, \pognaćają, \pognaćaj, \pognaćał, \pognaćany
1. «ponaglić kogoś, coś do (szybkiego) chodu, popędzić, zmusić do pójścia, do udania się w jakimś kierunku»

Pognać krowy na pastwisko.

Pies pogonił kury po podwórzu.

Woźnica batem poganiał konie.

◊ Jedno drugie pogania; coś (na czymś siedzi i) czymś pogania «jedno po drugim następuje kolejno, nieprzerwanie»
pot. Pogonić kogoś do czegoś (np. do nauki, do roboty) «zmusić kogoś do czegoś»
◊ Pogonić komuś kota «zmusić kogoś do ucieczki; wypędzić kogoś skądś»
2. tylko dk «udać się dokądś bardzo szybko, biegiem; pobiec, pomknąć, popędzić»

Pognali co sił w nogach.

Chart pogonił za zającem.

przen.

Pogonić myślą w przeszłość.

3. częściej ndk «przynaglać kogoś do pośpiechu, do szybszego wykonania czegoś»

Poganiać spóźnialskich.

Brygadzista poganiał nas do roboty.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • pognać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}poganiać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pognać II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, pognaćam, pognaća, pognaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} udać się bardzo szybko w określonym… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • poganiać — → pognać …   Słownik języka polskiego

  • pogonić — → pognać …   Słownik języka polskiego

  • poganiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poganiaćam, poganiaća, poganiaćają, poganiaćany {{/stl 8}}– pognać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa{{/stl 8}}, pogonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, poganiaćnię, poganiaćni, poganiaćgoń, poganiaćniony {{/stl 8}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • machnąć — dk Va, machnąćnę, machnąćniesz, machnąćnij, machnąćnięty, machnąćnąwszy 1. forma dk czas. machać (p.) 2. posp. «uderzyć, rąbnąć» machnąć się pot. «pójść, pojechać prędko, zaraz; pospieszyć, pognać» Machnąć się do kina. ◊ pot. Machnąć się za kogoś …   Słownik języka polskiego

  • popędzić — dk VIa, popędzićdzę, popędzićdzisz, popędzićpędź, popędzićdził, popędzićdzony popędzać ndk I, popędzićam, popędzićasz, popędzićają, popędzićaj, popędzićał, popędzićany 1. «zmusić kogoś lub coś do pójścia, posuwania się w określonym kierunku»… …   Słownik języka polskiego

  • czereda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. czeredaedzie {{/stl 8}}{{stl 7}} gromada, grupa osób (niekiedy żartobliwie lub ze złością); zgraja, banda : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czereda grzybiarzy. Nauczycielkę obległa czereda dzieciaków. Pognać, włóczyć się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • machnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} udać się szybko dokądś, do kogoś; pójść, pojechać, pognać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Machnąć się do kolegi, do Krakowa, nad rzekę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • na jednej nodze — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo szybko, śpiesząc się, pędem; raz dwa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pobiec, pognać, skoczyć, załatwić coś na jednej nodze. Przynieście podnośnik z warsztatów – ale tak na jednej nodze! {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pogonić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}poganiać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pogonić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pogonićnię, pogonićni, pogonićgoń {{/stl 8}}{{stl 7}} udać się bardzo szybko dokądś za… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”