poganiać
Look at other dictionaries:
poganiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poganiaćam, poganiaća, poganiaćają, poganiaćany {{/stl 8}}– pognać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa{{/stl 8}}, pogonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, poganiaćnię, poganiaćni, poganiaćgoń, poganiaćniony {{/stl 8}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poganiać — Pogonić komuś kota zob. kot 7 … Słownik frazeologiczny
pognać — dk I, pognaćam, pognaćasz, pognaćają, pognaćaj, pognaćał, pognaćany a. pogonić dk VIa, pognaćnię, pognaćnisz, pognaćgoń, pognaćnił, pognaćniony poganiać ndk I, pognaćam, pognaćasz, pognaćają, pognaćaj, pognaćał, pognaćany 1. «ponaglić kogoś, coś… … Słownik języka polskiego
bat — I m IV, D. a, C. owi, Ms. bacie; lm M. y 1. «rzemień lub sznur na pręcie używany do popędzania zwierząt; także narzędzie kary» Bat z bawolej skóry. Klaśnięcie (z) bata. Uderzenie batem a. bata. Poganiać bydło batem. Zaciąć, podciąć konia batem.… … Słownik języka polskiego
bieg — m III, D. u, N. bieggiem; lm M. i 1. «posuwanie się naprzód za pomocą szybkich ruchów nóg, szybkimi skokami» Rączy bieg jelenia. Zdyszany od biegu, po biegu. Poganiać konia w biegu. Poderwać żołnierzy do biegu. Zwolnić, przyspieszyć biegu. ∆… … Słownik języka polskiego
ganiać — ndk I, ganiaćam, ganiaćasz, ganiaćają, ganiaćaj, ganiaćał, ganiaćany 1. «biegać, pędzić, uganiać się» Ganiać po lesie, po polu. przen. pot. «ubiegać się o coś» Ganiać za korepetycjami, za pracą. 2. «ścigać kogoś (lub coś), pędzić za kimś, starać… … Słownik języka polskiego
gonić — ndk VIa, gonićnię, gonićnisz, goń, gonićnił, gonićniony 1. «biec, podążać za kimś, usiłując go dopędzić, złapać; ścigać» Gonić złodzieja. Gonić najeźdźcę, wroga do granicy. Psy gonią zwierzynę. ∆ Gonić w piętkę łow. «o psie: iść, gonić wstecz po… … Słownik języka polskiego
pędzić — ndk VIa, pędzićdzę, pędzićdzisz, pędź, pędzićdził, pędzićdzony 1. «bardzo szybko przenosić się z miejsca na miejsce, bardzo szybko posuwać się naprzód, biec, jechać» Pędzić co sił, co tchu, ile sił w nogach, co koń wyskoczy. Pędzić cwałem,… … Słownik języka polskiego
pręt — m IV, D. a, Ms. pręcie; lm M. y 1. «cienka laska, tyczka, cienki drążek; prosta gałązka, witka, rózga» Brzozowy, wiklinowy pręt. Pręty łozy, trzcin. Poganiać, uderzyć, zaciąć (konia) prętem. Wyciąć, ułamać, złamać pręt. Wyplatać, wyrabiać coś z… … Słownik języka polskiego
naglić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, naglićlę, naglićli, naglićlij, naglićlony {{/stl 8}}{{stl 7}} zmuszać, skłaniać do pośpiechu, ponaglać, popędzać, poganiać kogoś lub coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Musieli już wyjść – czas naglił. Nagliła go do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
