pogodzić

pogodzić
dk VIa, \pogodzićdzę, \pogodzićdzisz, \pogodzićgódź, \pogodzićdził, \pogodzićdzony
«doprowadzić do zgody; pojednać»

Pogodzić zwaśnione rodziny.

Pogodzić siostrę z bratem.

przen.
a) «przyzwyczaić do myśli o czymś, oswoić z czymś»

Ten obowiązek pogodzi ją z życiem.

b) «przystosować coś do czegoś, zbliżyć, połączyć różne, często przeciwstawne, rzeczy»

Pogodzić pracę z rozrywką.

Pogodzić malarstwo z muzyką.

pogodzić się «zawrzeć zgodę, pojednać się, dojść do porozumienia w jakiejś sprawie»

Pogniewali się, ale szybko się pogodzili.

przen. «przestać buntować się przeciwko czemuś, przyjąć coś z rezygnacją, oswoić się z czymś, przyzwyczaić się do czegoś»

Pogodzić się z losem.

Pogodzić się z myślą o śmierci.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • pogodzić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. godzić (się) I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • godzić się – pogodzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dochodzić do zgody, porozumienia z kimś; jednać się z kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Godzić się z przyjacielem po kłótni. Pogodzili się wreszcie po dziesięciu latach. {{/stl 10}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • godzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, godzićdzę, godzićdzi, gódź, godzićdzony {{/stl 8}}– pogodzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} doprowadzać do zgody; jednać : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pojednać — dk I, pojednaćam, pojednaćasz, pojednaćają, pojednaćaj, pojednaćał, pojednaćany pojednywać ndk I, pojednaćam, pojednaćasz, pojednaćają, pojednaćaj, pojednaćał, pojednaćany a. VIIIa, pojednaćnuję, pojednaćnujesz, pojednaćnuj, pojednaćywał,… …   Słownik języka polskiego

  • dać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… …   Słownik frazeologiczny

  • dawać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… …   Słownik frazeologiczny

  • dojść — 1. Dojść do czyichś rąk «trafić bezpośrednio do kogoś»: List leżał w modlitewniku matki, zamkniętym na mosiężną klamerkę. Mógł tak leżeć i przepaść na zawsze, mógł nigdy nie dojść do rąk Bronki. P. Gojawiczyńska, Dziewczęta. 2. Dojść do głosu… …   Słownik frazeologiczny

  • dochodzić — 1. Dojść do czyichś rąk «trafić bezpośrednio do kogoś»: List leżał w modlitewniku matki, zamkniętym na mosiężną klamerkę. Mógł tak leżeć i przepaść na zawsze, mógł nigdy nie dojść do rąk Bronki. P. Gojawiczyńska, Dziewczęta. 2. Dojść do głosu… …   Słownik frazeologiczny

  • minąć — Było, minęło «to, co się wydarzyło, należy już do przeszłości i teraz trzeba się z tym pogodzić»: – Okropnie tęskniłem – powiedział. – Nie trzeba tu przychodzić – odwróciła głowę. – Było, minęło. Ja zapomnę, ty zapomnij. T. Konwicki, Bohiń. Czyjś …   Słownik frazeologiczny

  • mówić — 1. Coś mówi samo za siebie «coś jest oczywiste, nie wymaga komentarza ani dodatkowych wyjaśnień»: Energia elektryczna wytwarzana na bazie bełchatowskiego węgla jest o 40 proc. tańsza od energii uzyskanej z innych źródeł. To mówi samo za siebie.… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”