pojednać

pojednać
dk I, \pojednaćam, \pojednaćasz, \pojednaćają, \pojednaćaj, \pojednaćał, \pojednaćany - pojednywać ndk I, \pojednaćam, \pojednaćasz, \pojednaćają, \pojednaćaj, \pojednaćał, \pojednaćany a. VIIIa, \pojednaćnuję, \pojednaćnujesz, \pojednaćnuj, \pojednaćywał, \pojednaćywany
«doprowadzić poróżnionych do zgody; pogodzić»

Pojednać zwaśnionych.

Pojednywać skłócone przyjaciółki.

pojednać się - pojednywać się «pogodzić się, przeprosić jeden drugiego»

Marnotrawny syn pojednał się z ojcem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • pojednać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pojednywać (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}jednać się – pojednać się z Bogiem {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • jednać się – pojednać się z Bogiem — {{/stl 13}}{{stl 33}} podniośle: spowiadać się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Pojednał się z Bogiem dopiero w obliczu śmierci. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pojednywać się – pojednać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} godzić się, kończyć waśnie, spory {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pojednywać — → pojednać …   Słownik języka polskiego

  • pogodzić — dk VIa, pogodzićdzę, pogodzićdzisz, pogodzićgódź, pogodzićdził, pogodzićdzony «doprowadzić do zgody; pojednać» Pogodzić zwaśnione rodziny. Pogodzić siostrę z bratem. przen. a) «przyzwyczaić do myśli o czymś, oswoić z czymś» Ten obowiązek pogodzi… …   Słownik języka polskiego

  • pojednywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa a. Ib, pojednywaćam || pojednywaćnuję, pojednywaća || pojednywaćnuje, pojednywaćają || pojednywaćnują, pojednywaćany {{/stl 8}}– pojednać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, pojednywaćam, pojednywaća, pojednywaćają,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ugiąć — przed kimś, przed czymś karku «ulec komuś, poddać się czyjejś woli, upokorzyć się, uznać czyjąś wyższość»: Czyżby czuła zbliżającą się śmierć? A przecież nieraz chorowała i nawet z Bogiem pojednać się nie chciała, cóż dopiero z ludźmi... Może Bóg …   Słownik frazeologiczny

  • uginać — Ugiąć przed kimś, przed czymś karku «ulec komuś, poddać się czyjejś woli, upokorzyć się, uznać czyjąś wyższość»: Czyżby czuła zbliżającą się śmierć? A przecież nieraz chorowała i nawet z Bogiem pojednać się nie chciała, cóż dopiero z ludźmi...… …   Słownik frazeologiczny

  • pojednanie — n I 1. rzecz. od pojednać (p.) 2. lm D. pojednanieań «zgoda następująca po okresie kłótni, sporu» Waśń zakończyła się pojednaniem …   Słownik języka polskiego

  • przeprosić — dk VIa, przeprosićproszę, przeprosićsisz, przeprosićproś, przeprosićsił, przeprosićproszony przepraszać ndk I, przeprosićam, przeprosićasz, przeprosićają, przeprosićaj, przeprosićał, przeprosićany «poprosić o darowanie winy, o przebaczenie,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”